135.000 maal kinderarbeid?

Bij de heraanleg van de Grote Markt, omstreeks 2010, werden geen Belgische kasseistenen gebruikt, maar Indische. Er zouden zo’n 135.000 stenen gebruikt zijn. Op zich zou dat geen probleem zijn wanneer deze stenen ook in menswaardige omstandigheden werden geproduceerd.

In 2015, enkele jaren na de heraanleg van de Grote markt, kopten de meeste krantenkoppen in ons land: “Populaire kasseien voor Belgische markt gemaakt door Indiase kinderen”. De meest verkochte Indische kasseisteen in ons land is 'kandla grijs' en komt uit Budhpura in de Indiase deelstaat Rasjasthan. Het district telt slechts 11.000 inwoners en de plaatselijke economie draait volledig rond de productie van kasseistenen in de steengroeven of thuis. De kasseien worden door lokale handelaren opgekocht en naar het buitenland verscheept. De steen is vooral in ons land, Noord-Frankrijk en Groot-Brittannië populair.

Zo'n 4.000 volwassenen in de groeves, nog eens 4.000 kappen thuis steen of werken in de opslagplaatsen. Van de 3.000 kinderen onder de 14 jaar gaan er 1.370 niet naar school. De kinderen moeten soms al vanaf hun achtste met hamer en beitel kasseien kappen, meestal niet in de groeven maar thuis. Per dag kunnen de kinderen er zo’n vijftig tot honderd maken. Daarvoor krijgen ze 1 tot 2 roepie per stuk, of een halve tot drie euro per dag. Zelfs de kinderen die naar school gaan, helpen dikwijls 's avonds thuis hun ouders nog met kappen.In veertig procent van de gezinnen in Budhpura zou de vrouw er alleen voor staan. Veel mannen sterven rond hun veertigste aan silicose of stoflong.

Jan Rymenams