Herinneringsplaquette Nazi-gevangenis Doornik

Deze plaquette herinnert de duizenden mannen en vrouwen uit het westen van de provincie Henegouwen die in de tweede wereldoorlog in deze doorgangsgevangenis wachten op hun deportatie naar Duitsland. Ze werd op 11 september 2010 ingehuldigd.

In de gevangenis verbleven verzetsstrijders op heterdaad betrapt of aangeklaagd werden, personen die zich verzetten tegen werk in Duitsland, of simpelweg deelnemers aan de zwarte markt. Het hoofd van dit sinistere hol stond adjudant Alfred RECHSER, bekend om zijn gespierde ondervragingen. Buren spraken over “Alfred Prison”. Echtgenotes of moeders van geïnterneerden stonden voor de poort met de Duitse gevangenbewaarders te praten in een poging om toestemming te krijgen om een ​​pakketje aan de gevangenen door te geven.

De plaquette suggereert dat er hier, in deze school, een doorgangsgevangenis werd ingericht. Dit wordt echter fel aangevochten door André Levau die stelt dat de gevangenis niet hier, op nummer 2, maar verder op nummer 4 had moeten hangen. Hij beweert dat de school op nummer 2 gedurende gans de oorlog tot 1944 is blijven functioneren. Daarna is ze gesloten tot het einde van de oorlog. In deze laatste periode waren er sommige gevangenen die uit de Alfred-gevangenis wisten te ontsnappen. Degenen die de boulevard opgingen, werden opgemerkt door de schildwacht van de meisjesschool en werden neergeschoten. Mogelijks ontstaat hier de verwarring.

Een artikel uit Courrier de l’Escaut uit 1987 bevestigt de positie van de gevangenis op nummer 4 van de boulevard.

Willem Vandenameele