Publieke baden en een dispensarium: de triomf der hygiënisten

In de grote industriële centra van de 19dde eeuw leefden de arbeiders in precaire omstandigheden: ze moesten het vooral doen met krappe woningen die zelden aangesloten waren op riolering of stromend water. Vooral in Verviers was de situatie erbarmelijk. De Vesder was een geliefde plaats om in warme zomers een fris bad te nemen. Arbeiders en bourgeoisie hadden ieder hun eigen stek aan de oever. Maar verffabrieken loosden hun afvalwater in de rivier en bij wijlen kon een bader rood of blauw uit het water komen. Daarom wilden de bestuurders van de stad een filantropische daad stellen door te voorzien in douchebaden voor de arbeidersklasse. Het eerste badhuis – tevens overdekt zwembad - werd gebouwd in de nabijheid van de fabrieken in het westen van de stad, de rue de Dison, en reeds geopend op 9 mei 1869. Deze inrichting werd al snel ontoereikend. Daarom werd er een nieuw bad gebouwd in deze, zich snel ontwikkelende, wijk. Les Bains-Douches werden op 23 augustus 1902 voor het publiek geopend. In 1977 werd de faciliteit vanwege de vervallen toestand buiten gebruik gesteld.

Aan de overkant zie je een rood bakstenen huis met het opschrift Dispensaire Malvoz. Professor en dokter Malvoz zou zich in de late 19de en begin 20ste eeuw inzetten voor het bestrijden van infectieziekten, zoals tuberculose. Hij was erg bekommerd om de arbeidersbevolking. Hij ging zelfs zeer regelmatig ter plekke om huizen te ontsmetten. Maar vooral bekend is hij om de talrijke labo’s, dispensaria en sanatoria die met zijn medewerking werden geïnstalleerd. Daarenboven leidde hij verpleegsters op en organiseerde ambulante verzorging. Het dispensarium hier in Verviers, dateert van 1903.

Jan Rymenams