All the words in the world

Jorge Macchi - Beaufort 2024

We herkennen een toetsenbord, maar zonder de toetsen erin. Wijst dat op het onvermogen om een beeld in taal uit te drukken? Is onze taal per definitie beperkt? Of ligt er een zee aan nog onbekende mogelijkheden voor ons open? Vandaag de dag verbinden we onszelf met de wereld op een digitale manier, wat voor- en nadelen biedt. Volgens sommigen zorgt dat voor vervreemding van de ander, voor anderen creëert dat juist nieuwe mogelijkheden en een meer inclusieve maatschappij. Dit kunstwerk kwam tot stand dankzij de medewerking van leerlingen van het VTI Brugge, waarbij de kunstenaar hen digitaal begeleidde.

Doorheen het betonnen karkas kan je aan de ene zijde de zee zien, aan de andere zijde het urbane landschap. Zo heeft het ook iets weg van een gestript appartementsgebouw. 

Dit werk is opgevat als een tegenhanger van Jorge Macchi’s werk uit 2023 Woordenboek van dode woorden: een installatie aan een muur met nissen waarin zich letters bevinden, zoals de initialen aan de zijkant van de pagina’s van een woordenboek. De mens heeft een diep verlangen naar het verzamelen van woorden en kennis en het samenstellen van encyclopedieën. 

Jorge Macchi

Argentinië, °1963

Jorge Macchi maakt tekeningen, schilderijen, collages, video’s, sculpturen en installaties en zoekt telkens uit hoe hij met een minimum aan vorm, een maximum aan emoties kan bereiken. Zijn oeuvre ontwikkelt zich in een eenvoudige beeldtaal tot een raadselachtige wereld waarin fictie en realiteit nauw bij elkaar aansluiten. Door het gebruik van alledaagse materialen en een gezonde dosis humor, legt hij gevoelsmatig sferen bloot die doorgaans niet naar boven komen tijdens observaties van onze dagelijkse omgeving.

Voor de kunstenaar geldt: hoe eenvoudiger het object, hoe meer het in staat is om referenties te bevatten en hoe persoonlijker de relatie met de toeschouwer zal zijn. Hij put inspiratie uit kranten, landkaarten en archieven en zijn werken zijn vaak bedacht vanuit anekdotes, ervaringen en toevalligheden in het dagelijks leven. Tegelijk zijn ze met een zekere zin voor tragiek en nostalgie verweven met verwijzingen naar literatuur, film, muziek en kunstgeschiedenis. Puzzelstukken, bakstenen, zandlopers, lucifers, een pianoklavier of een toetsenbord, een glinsterende discobol of een stationsklok, alle voorwerpen blijven wat ze zijn en krijgen toch een betoverende gloed.

Jorge Macchi benadert zijn verzamelde voorwerpen op een bijna surrealistische manier en lijkt via zijn presentaties verborgen verbanden bloot te leggen. Door een aspect of fragment van een voorwerp mee te geven, onthult de kunstenaar tegelijk andere metaforen, dromen of drama’s. Zijn oeuvre is dus geen illusie, fantasie of goocheltruc, maar toont hoe we kijken, hoe onze ogen denken, mogelijke betekenissen invullen of uiteenlopende perspectieven verzinnen. Hij wil met zijn directe en tastbare beelden tonen dat we met ons emotioneel geheugen bepaalde objecten tot veel meer maken dan wat ze op het eerste gezicht lijken.

PASAR MijnRoute.be