Instituut voor Tropische Geneeskunde

We starten op de plek waar vondelingen, wezen, arme en verlaten kinderen hun nieuwe leven startten. Op de hoek van de Nationalestraat en de Sint-Rochusstraat stond in de middeleeuwen het Sint-Rochusgasthuis, daarna kwam er een ‘dolhuys’ of ‘zinnenlozenhuis’ waar mensen met een beperking woonden.

“Dankzij gulle schenkers, die zo hun plek in de hemel wilden verdienen, kon in 1532 het Vondelingenhuis opengaan. In dit gebouw, dat begin 20ste eeuw werd afgebroken, werden alle kinderen geregistreerd. In boeken werd genoteerd waar en wanneer de vondeling was gevonden, of een van de ouders was gestorven, waarom het kind hulp nodig had … Alle boeken zijn bewaard in het Felixarchief, net als afscheidsbriefjes of ‘merktekens’ zoals stukjes stof.”

De meeste vondelingen werden op willekeurige plekken achtergelaten. “Gemiddeld vond men één vondeling per week, ook al kon je zware boetes krijgen voor het achterlaten van je baby. In 1812 opende de eerste vondelingenschuif, een luik naast de poort van het Vondelingenhuis. Ze sloot in 1860.”

GVA - Gazet van Antwerpen