't Souke

“Tussen zonnen, tussen mannen

is de zwerver op reis.

Altijd zoekt ’m andere banen

langs de grens van ’t paradijs.”

Uit ‘De Zwerver’, 1995

“Wim was zoveel meer dan de zanger van Ik wil deze nacht in de straten verdwalen of Mijn Mansarde, de liederen waar iedereen hem van kent. Hij was een echte artiest”, zegt Nanna. “Ik ken hem al mijn hele leven, mijn nonkel Walter Heynen was arrangeur en componist van zijn groep. Zelf ben ik later bij zijn koor Water en Wijn gaan zingen.”

Acteur Bob De Moor was 40 jaar lang een van Wannes’ beste vrienden. “We leerden elkaar eind jaren 60 kennen. Ik heb nog veel brieven van hem, sommige daarvan werden zelfs geschreven in dit café. Wim had zo zijn vaste plaatsen in de stad waar hij ongestoord kon zitten schrijven. ’t Souke, dat toen nog ’t Half Souke heette, was daar een van.”

“Als volwassene kwam Wannes bijna elke dag in deze straat”, vertelt Nanna. “Zijn ouders woonden op huisnummer 65. Recht tegenover hun vroegere huis ligt vandaag nog steeds De Zwarte Panter, de galerie van Adriaan Raemdonck, een goeie vriend van Wim. De twee leerden elkaar kennen als studenten aan de Academie.”

Op de zolder van zijn ouders repeteerde Wannes Van de Velde in de jaren 80 voor ‘de Poesje’, een rondreizend poppentheater waarmee hij optrad in culturele centra en kleine zaaltjes. Hij maakte zelf de poppen en schreef de teksten. Door gebrek aan subsidies zou het Poesjeproject slechts enkele jaren bestaan.

Tegen de gevel van café ’t Souke hangt sinds 2009 als eerbetoon een fragment uit het gedicht De Zwerver van Wannes.

GVA - Gazet van Antwerpen