De Visgraet

De Vischgraet.

Het eeuwige lawaai van de E17 was nog niet te horen toen in 1744 een Olivier Van Haute een brief schreef aan een mijnheer Van Puyvelde uit Brussel, met de vraag om zijn koren te lossen op de Wiesgraet, hiermee bedoeld de Vischgraet. En Van Haute heeft het ook over rode tarwe en verpakkingsmateriaal uit Brussel, zodat er naast de klassieke beer, kalk, hout en stenen ook andere materialen werden gelost. Iets verderop bevond zich hier een loskade aan een kille of een inham van de Lokerenbeek, waar je straks nog langs komt. Maar de naam komt eigenlijk van een tussen het gras verstoken afwateringssysteem, een hoofdstroom met aftakkingen in de vorm van een visgraat. Van daaruit konden akkers bevloeid en afgewaterd worden en kon er welig geteeld worden op het vruchtbare slib.

Bron : Jaarboeken H.O.K. Zele

• nr. 1 (1969-1970); “Te Zele-Hoek werd een hoofdstuk afgesloten” (E. Quintyn) : p. 33-36
• nr. 10 (1978-1979); “De Durme vroeger en nu” (Prof. Dr Marc Van Uytfanghe) : p. 53-115
• nr. 49 (2018);
  • “Nog wat sprokkels over de Durme” (Em. Prof. Dr Marc Van Uytfanghe) : p. 145-193
  • “De Visgraat te Zele-Hoek : een grensgeval (Karel De Wilde) : p. 195-218

• nr. 50 (2019); “Menheere Blaseius Goedt: het verdwenen Hof Ten Penningen te St Anna (Karel De Wilde): p. 184-218

Pasar Zele