Aarschot - In de voetsporen van priester Jozef De Vroey

In 2024 werd het Ereburgerschap van de Stad Aarschot toegekend aan priester Jozef De Vroey (1912-1999). Buiten Aarschot - en dan nog - is hij vandaag niet zo bekend. En diegenen die hem herinneren, doen dat vooral wegens zijn inspanningen om de herinnering aan het drama van woensdag 19 augustus 1914 levend te houden. Op die dagen zouden door het Duitse geweld meer dan 300 huizen in de as worden gelegd en 169 mannen en jongens worden geëxecuteerd.

Deze wandeling voert langsheen belangrijke plekken uit het leven van Jozef De Vroey. Het is onmogelijk om dit chronogisch te doen, maar we hopen dat de samenhang vodloende dudielijk is.

Aarschot en de beginplaats van de wandeling, namelijk het CC Het Gasthuis, zijn gemakkelijk met het openbaar vervoer, trein of bus, te bereiken. De wandeling is vrij lang, namelijk 4 kilometer, en dat komt omdat we tot aan het Sint-Rochusmemoriaal stappen. Wie dit te ver vindt, kan gemakklijk kortsluiten en een kilometer minder doen.

Maar voor we beginnen te stappen: wie is Jozef De Vroey?

Jozef De Vroey is twee jaar wanneer zijn vader op de beruchte woensdag van 19 augustus 1914 samen met tal van onschuldige burgers door de Duitsers wordt vermoord. Negen jaar later sterft zijn moeder, naar men zegt van verdriet. Deze gebeurtenissen zouden zijn leven sterk bepalen. Hij wordt priester-leraar. In de jaren 1960 constateert hij dat de herinnering aan de gruweldaden in het collectieve geheugen vervaagd is en dat de burgerlijke overheid de plekken van aandenken verwaarloost. Van dan af zou hij bijna veertig jaar lang ijveren om het geweten van elke Aarschottenaar wakker te schudden. Hij zoekt bewijzen voor de waarheid achter de gruweldaden. Hij schrijft een boek en zet zich mee in voor de bouw van een herinneringskerk. Hij is een lastpost voor de plaatselijke overheid wanneer het erom gaat om de relieken in de stad te bewaren en om nieuwe merktekens te plaatsen. Hij wil dat de jeugd de feiten kent en doorgeeft aan een volgende generatie. In de loop van de tijd raakt zijn credo ‘Vergeven, ja. Vergeten, neen.’ uit balans. Vergeven wordt moeilijk wanneer hij meent dat het ‘Duitse volk’ drie generaties na de feiten nog steeds geen berouw toont. In het jaar voor de millenniumwisseling sterft hij met de zekerheid dat het herdenkingsjaar 2014 in Aarschot niet ongemerkt voorbij zal gaan.

Minder bekend is dat De Vroey een verdienstelijk, maar erg bescheiden kunstenaar was.