Zandvoorde

Start aan de parking op het einde van de Boterbloemstraat in Zandvoorde (Oostende). Rechts van het lokaal van de tafeltennisclub volgen we een onverhard pad dat naar de rand van natuurgebied Zwaanhoek (1) loopt. Het beschermde polderlandschap is de landingsbaan voor heel wat vogels. De eerste steltlopers zullen binnenkort aankomen. Een troep ganzen trekt in V-formatie voorbij. Door ontvening en kleiontginning ontstonden ondiepe putten. Hier en daar was er ooit zelfs bewoning in deze grillige graslanden.

Steltlopers

Aan een volgend buurtspeelplein houden we links aan op het pad. We worden er omringd door wilgen die met een frisse kop het voorjaar aanvangen. In een woonwijk houden we links aan om aan huisnummer 53 opnieuw links een tegelpad te nemen. Op de T-sprong met een graspad kan je links wat dieper de Zwaanhoek intrekken. In een weide staat nog een Belgische bunker uit de jaren 1930 die een rangeerstation moest bewaken hier vlakbij. Waar we het graspad naar rechts volgen, komen we aan de Zandvoordedorpstraat. We gaan rechtsaf en volgen aan huisnummer 162 links een paadje tussen de huizen.

Aan de overkant van een buurtspeelplein gaan we rechtdoor tot op de Groenedijkstraat. Deze dijkweg werd in 1662 aangelegd, de polder ernaast werd toen nog dagelijks overspoeld met zeewater. We volgen de dijk naar links. Rond de akkers zijn grasstroken ingezaaid met een mengsel dat veldleeuweriken moet aantrekken.

Spuikom

Het Kanaal Plassendale – Nieuwpoort (2) maakt deel uit van een netwerk aan binnenwateren dat onder de Spanjaarden werd gegraven. Nu maakt vooral de pleziervaart er gebruik van, hoewel er al lang ook een project loopt met computergestuurde vrachtbootjes. We gaan rechts en volgen het jaagpad zo’n 1,6 km tot aan de Geleedstraat waar we opnieuw rechts afslaan. Het bakstenen huis met grote raampartijen dat midden de polder lijkt te staan, is het restaurant van chef-kok Willem Hiele. Het straatje kronkelt tussen de graslanden. Aan de Kapittelstraat gaan we rechts om wat verder, net over de brug en ter hoogte van een infobord, links op een onverhard pad langs de Grote Keignaert (3) te stappen.

De kreek is de jongste telg onder de Oostendse kreken. De Keignaert deed in de geschiedenis meermaals dienst als spuikom zodat de haven van Oostende niet zou dichtslibben. Elk tij nam het slib mee. Dat bleef zo tot in 1803 toen een dijk de kreek afsloot. Nu is het een natuurgebied waar je altijd wel eenden ziet dobberen, een fuut ziet neerstrijken of de roep van een rietzanger hoort.

Het pad het dichtst bij het water volgend, komen we langs de piste van de Zwaantjes rollerclub, een rolschaatsclub die nationaal goede punten scoort.

Verdwenen kasteel

De Grintweg dwarsend, komen we in het Geuzenbos. Het maakt deel uit van het stadsrandbos van Oostende. Het kronkelende paadje door het piepjonge bos komt uit op een open plek. Hier stond tot halfweg de 17e eeuw het Quaet Kasteel (4). Op de kaart van Pieter Pourbus uit 1562 wordt het kasteel afgebeeld met een gracht en vier torens. Tijdens de godsdienstoorlogen verlieten de bewoners het kasteel waarna het verviel tot een ruïne. Een wilgenkunstwerk aan de rand van de bloemenweide is een verwijzing naar dit verdwenen waterslot. We houden rechts aan op het betonnen pad. Het Noriyuki Inouepad is genoemd naar een vroegere CEO van aircoproducent Daikin.

We steken de Kasteelstraat over en houden rechtdoor aan langs de voordeur van OC ’t Kasteeltje, waar je op weekdagen terecht kan voor een koffie. Het pad komt naadloos weer uit op de parking. (Marijn Follebout)