Molenbeekvallei-Kasteelparken Gaasbeek en Groenenberg-in het Pajottenland

Molenbeekvallei-kasteelparken Gaasbeek en Groenenbergin het Pajottenland. luswandeling 23,5 km -tegenwijzerzin.

Knooppunten wandelroute gps coördinaten: N50°49’53.2’ E4°14’3.4’’

Route beschrijving:

De Plankenstraat in westelijke richting volgen en links aanhouden en verder de Kerkweg volgen. Deze loopt door onder het grote viaduct, met zijn 17 bogen en brengt ons via de Kerselaere veldweg tot in de IJzerbergstraat aan wandelknooppunt (KP)723. Links de IJsberg straat volgen tot ter hoogte van de Roomstraat. We nemen rechts het wandelpad in het verlengde van de Roomstraat. We vinden het pad tussen de paarden- weiden en stappen met de Watermolenbeek aan de rechter zijde. een bezoek aan de geboorteboomgaard over de Molenbeek brengt ons aan de watermolen -724- en langs de beek naar-197-746-198-199-(19)-195-194-109-189-181-182-108-107-106-105-10-120—119-102-103-tijdelijk de richting van118 volgen. De Losgatstraat thv de brug (over de molenbeek) blijven volgen. Aan de woning (Losgatstraat nr. 7) de veldweg rechts volgen naar KP -11-(Gaasbeek dorp)- 111-(ingang van kasteelpark) van Gaasbeek-124-126-730-richting kp-129 doorheen het domein Groenenberg. Het parkdomein verlaten via KP 730 en links volgen richting 729-728-727-richting (726) rechtdoor volgen tot aan de Pedestraat. Deze links volgen tot aan de tweede weg rechts: Enkelenberg. We volgen tot-718-719-(Spontane Goesting)!- KP-720 en verder de Herdebeekstraat blijven volgen tot aan de parking aan de Sint-Anna Kapel. Een prachtige wandeling die wegens de afstand en het terein een goede wandelconditie vraagt.

De bijzondere kenmerken van deze wandeling zijn enerzijds de Molenbeekvallei in haar grillig traject doorheen het Pajottenland en anderzijds de twee kasteelparken die boven deze vallei uitrijzen. Opvallend zijn de typische bronbosjes die her en der in de vochtige vallei te bespeuren zijn. Opborrelend grondwater met als resultaat vochtige boompartijen. Een voorbeeld van spontane natuurlijke creatie. Tegengesteld daaraan zijn de kasteelparken. De Engelse landschapsparken worden op het Europees continent aangelegd sinds het begin van de 19e eeuw (met o.a. Louis Philippe Vilain XIIII te Bazel als vvoorloper. Deze ‘natuurlijk’ ogende landschapsparken met waterpartijen als spiegels voor het landschap met specifieke boomsoorten zoals moerascypressen en exotisch groen zoals de Japanse Aucuba. Ook de open doorkijk-landschappen(vista’s) binnen deze parken moeten het groots karakter ervan onderlijnen. Eveneens de kronkelende paden en heuvelruggen zijn er een essentieel onderdeel van. Eigenlijk is het een reactie tegen de strakke tuinarchitectuur die vooral de voorgaande periode kenmerkt. Maar vergis je niet, deze architectuur is niet zo maar uit de losse pols tot stand gekomen. Pure effectenberekening door de ontwerper en uitpakken met praal en pracht voor de opdrachtgever tegenover zijn genodigden.