De Bosberg en zijn bossen

Wandeling langs knooppunten door de bossen op de flanken van de Bosberg. Vertrek op de top van de bosberg. Wandel door het Kluysbos. Keer via een lus terug door het Karkoolbos naar de top van de bosberg. Maak dan nog een lus door het Raspaillebos.

Knooppunten: 618-617-24-67-68-617-618-12-10-27-30

Geraardsbergen

Geraardsbergen is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De stad ligt in de Denderstreek, aan de Dender en tegen de Oudenberg aan. De stad telt ruim 33.000 inwoners (2016), die Geraardsbergenaars[1] worden genoemd. In de wielrennerswereld is de stad berucht omwille van de steile en hobbelige helling van de Muur van Geraardsbergen. De stad is ook bekend om zijn mattentaart. Het jaarlijkse feest van Krakelingen en Tonnekensbrand is door UNESCO erkend als Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. De heilige Bartholomeus en Adrianus zijn haar patroonheiligen. De plaatselijke benaming voor Geraardsbergen luidt Giesbaargen.

Raspaillebos

Op de flanken van de Bosberg, geprangd tussen de valleien van de Dender en de Mark, ligt het Raspaillebos. Het landschap combineert de steile trekken van de Vlaamse Ardennen met de zachte glooiingen van het Pajottenland. Het Raspaillebos is een natuurgebied in de Vlaamse Ardennen in het zuiden van Oost-Vlaanderen. Het bos ligt in de gemeente Geraardsbergen, vlak bij de provinciegrens met Galmaarden. Je kan hier wandelen dat het een lieve lust is. Als overblijfsel van het grote Kolenwoud, vormt het Raspaillebos een geheel met het Moerbekebos, het Karkoolbos en het Kluisbos. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebied zo goed als kaalgekapt. Toch was het nooit cultuurland, zodat het zijn plantenrijkdom behield. Wandelen in het Raspaillebos biedt voor elk wat wils. De zuidrand van het Raspaillebos is één groot bronamfitheater. Overal in de hellingknikken sijpelt kalkrijk water uit de bodem en ontspringen beekjes. Hier ontwikkelde zich rijke flora die in het voorjaar een lappendeken vormt van blauw, wit en geel. Op de top van de Bosberg heb je dan weer een schitterend uitzicht over de Dender- en Markvallei. Een weids panorama met tientallen kerktorens strekt zich uit tot aan de Brusselse horizon. Vanaf het vroege voorjaar tot in de late lente kleurt het bos geel, wit en paars met wilde narcis, bosanemoon, maagdenpalm, boshyacint en daslook. Het frêle voorjaarsgroen van de beuken verandert in de zomer naar diepgroen en wordt gelig bruin in de herfst. Vooral langs de bosdreven schept het hakhoutbeheer een ideaal milieu voor zeldzame bosvlinders, zoals iepenpage, eikenpage en kleine ijsvogelvlinder. Ook keizersmantel, grote weerschijnvlinder en boswitje doen hier dartele zomerdansjes. Via kleine ingrepen langs de bronbeken krijgt ook de vuursalamander nieuwe kansen. Overdag verstopt de salamander zich onder stenen, boomstronken of in oude muizenholen. Jagen doet hij ’s nachts. Alleen bij regen kan je hem overdag zien.

Kluysbos

Het Kluysbos is een natuurgebied in het Vlaams-Brabantse Galmaarden. Het 15 hectare grote bos ligt aan de vallei van de Mark in het Pajottenland, vlak bij de Bosberg op de grens met de Oost-Vlaamse Vlaamse Ardennen. Het bosgebied sluit bovendien aan op het Raspaillebos, Moerbekebos en Karkoolbos. Het heuvelende bronloofbos wordt beheerd door 'vzw De Mark' (Natuurpunt afdeling 'Markvallei') en bestaat voornamelijk uit eik, beuk, kastanje en els. Het Kluysbos wordt gekenmerkt door voorjaarsbloeiers zoals bosanemoon, wilde hyacint, daslook en dotterbloem. In het Kluysbos leeft onder andere Brandts vleermuis, gewone dwergvleermuis, laatvlieger, buizerd, sperwer, koekoek, middelste bonte specht, braamsluiper, grauwe vliegenvanger, boomklever, glanskop, matkop, sleedoornpage, oranje zandoogje, bruin zandoogje. Het Kluysbos is erkend als Europees Natura 2000-gebied (Bossen van de Vlaamse Ardennen en andere Zuid-Vlaamse bossen) en maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk.

Karkoolbos

Hier beland je in een stukje ongerepte en goed beschermde Geraardsbergse natuur. Het Karkoolbos bestaat eigenlijk uit twee delen, het Karkoolbos en het Moerbekebos. Beide liggen ze op de Bosberg, maar ze zijn gescheiden door een weg. Het Moerbekebos is een mozaïek van percelen met verschillende boomsoorten. Al met al een rijke biotoop voor diverse planten- en dierengemeenschappen. Het zuidelijke Karkoolbos is vooral een beukenbos. Het Moerbekebos herbergt een ruim assortiment aan oude bosplanten zoals bosanemoon, wilde hyacint, daslook, wilde narcis, eenbes en witte klaverzuring. Bij de bronnen ontwikkelt zich een goudveil-essenbos. In het zuidelijke Karkoolbos kunnen, onder de dichte beukenkronen, alleen voorjaarsbloeiers groeien. In de vochtige delen van het bos komen bruine kikker en gewone pad voor. Ook het grote vogelkoor is goed vertegenwoordigd. Het Karkoolbos is anders dan het Moerbekebos beperkt toegankelijk en er mag niet gejaagd worden. Er zijn onderhoudswerkzaameden, maar voor de rest wordt er niets aan gedaan. Begeleide wandelingen onder leiding van de boswachter zijn wel mogelijk. Daarvoor neem je contact op met de Afdeling Bos en Groen.

Bosberg

De Bosberg is een beboste helling tussen de Vlaamse Ardennen en het Pajottenland op het grondgebied Geraardsbergen en Galmaarden (België) op de westflank van de Moerbekeheuvel. Het wegdek van de helling bestaat deels uit betonplaten en deels uit kasseien. De Bosberg is bekend als de laatste beklimming van de Ronde van Vlaanderen. Edwig Van Hooydonck dankt zijn Ronde-zeges van 1989 en 1991 aan de Bosberg. In beide gevallen wist hij op de Bosberg te ontsnappen waarna hij niet meer bijgehaald kon worden door zijn achtervolgers. De Bosberg werd voor het eerst in een belangrijke koers opgenomen in 1950, in de Omloop Het Volk. De Bosberg werd in de Ronde van Vlaanderen sinds 1975 (met uitzondering van 2002) continu gesitueerd als klim na de Muur (tot en met 1980) of de Muur-Kapelmuur (vanaf 1981), vrijwel altijd als laatste klim. Uitzonderingen waarbij de Bosberg niet de laatste klim in de Ronde was, zijn 1981 en 1985-1987. In 1981 werd de Bosberg gevolgd door de Nellekensberg, in 1985 door de Flierendries en in 1986 en 1987 door de Pollareberg. In 2002 werd de Bosberg in de Ronde voorafgegaan door Tenbosse, in verband met herstelwerkzaamheden aan de Muur-Kapelmuur. De editie van 2011 was de laatste waarin de Bosberg werd opgenomen, na het verleggen van de finish naar Oudenaarde zit ze niet meer in het parkoers. De kasseien op de Bosberg zijn sinds 1993 beschermd monument. De Bosberg wordt door veel koersen aangedaan, zoals de Eneco Tour. Ze is tevens opgenomen in de recreatieve fietsroute de Vlaanderen Fietsroute.