De Meanderroute

Op zoek naar de Beverbach bewonderen we zijn kronkelende loop soms vanaf de rand van de vallei vanaf een verhoogde positie, soms heel dichtbij vanaf een van zijn bruggetjes. In de diepe bossen laat hij zijn natuur de vrije loop en vormt naar hartenlust de ene lus na de andere. Ondanks de vele bochten bood hij sinds de 11e eeuw genoeg aanknopingspunten om de oostelijke grens van de rijksonafhankelijke abdij van Burtscheid te markeren. We wandelen door oude bossen langs de Beverbach aan de rand van het voormalige kloosterterrein, dat zich in het westen uitstrekte voorbij de Monschauer Straße tot aan de Elleterweg, in het zuiden tot aan de bron van de Beverbach en in het noorden het centrum omringde rond het Burtscheider klooster, inclusief het nog onbebouwde Frankenberger Viertel.

Naadloos betreden we het Augustijnenbos en betreden met de toenmalige ambt Schönforst het hertogdom Jülich. Vervolgens verlaten we het bos over de vrije weilanden (let op, houd afstand van het vee!) en komen we bestaande en eeuwenoude grenzen tegen. Vanaf de 14e eeuw liep een zogenaamde landgracht 70 kilometer rondom de stad Aken en beschermde de bossen en weiden van de landelijke gebieden buiten de stadsmuren tegen invallen. Langs onze weg zijn restanten van de aarden wal met zijn gracht en de nu krachtige, knoestig verstrengelde beuken van de voormalige beschermende heg te ontdekken.

Verborgen in het bos rusten de Cyclopenstenen. Een mystieke plek waarover verschillende verhalen de ronde doen. Hoewel hier geen reuzen waren maar wind en weer aan het werk waren, die het zandstenen gesteente van Aken hebben geslepen tot ronde rotsblokken, zijn ze hoe dan ook imposant en nodigen ze in de buurt van de cafés bij de grensovergang Köpfchen uit voor een boswandeling. Over de Augustijnenweg gaan we zachtjes bergafwaarts terug door de bossen van het oude kloosterterrein.

Hoogtepunten langs de route:
Beverbach Meander Landgracht Cyclopenstenen Grensovergang Köpfchen