Galgenberg-Weg HRW 10

We beginnen onze rondwandeling bij de Röthleinsparkeerplaats aan de B 85 (spoorbrug, aan de rand van Rothenkirchen) en lopen voorzichtig over de spoorbrug om bij de beginnende bocht de Bundesstraße weer voorzichtig over te steken. Al snel hebben we het kasteel met het nieuwe, beschermende dak bereikt.

We slaan kort daarna rechtsaf en volgen de smalle dorpsstraten altijd rechtdoor richting een weg, naar de oude legerweg. We volgen deze omhoog en komen langs de plek van het voormalige kasteel naar de Galgenberg met het kruis en het prachtige uitzicht. Een korte omweg leidt ons weer terug naar de legerweg langs de voormalige executieplaats.

We wandelen door lichte bosgedeeltes, langs een kruis, naar de top waar we van het uitzicht genieten, tot we op een landweg stuiten die rechtsaf naar beneden naar Förtschendorf leidt. We volgen deze door een open vallei naar beneden, deels omzoomd door bosgedeeltes, tot we het dorp in het Haßlachtal bereiken, waar ooit leisteen werd gewonnen in de steengroeve.

We wandelen het dorp in naar links, dan rechts door de spoorwegonderdoorgang. Voorbij de tentoonstellingspaviljoen met historische werktuigen gaan we links omhoog en passeren het laatste huis de bossen in. We bereiken al snel een steil pad omhoog door de bossen naar een weidepad, dat ons buiten langs een groot, met bos omzoomd akkergebied naar een weg omhoog leidt. Aan de linkerkant begroet een Corpus Christi ons vanuit een boom aan de overkant van het bos.

We slaan al snel rechtsaf door een stukje bos om op dezelfde weg langs de bosrand weer omhoog te lopen naar de top met weidse uitzichten. We zien de drie windmolens van Hirschfeld met de eerste huizen van het dorp op de hoogvlakte en de beboste hellingen en toppen van het westelijke Frankenwoud.

Wanneer we de top hebben bereikt, rusten we uit bij het eenvoudige ijzeren kruis, dat op de Hohen Weg tussen twee linden op een zandstenen voet staat. - "Vaarwel, mijn geliefde vaderland" - hebben wellicht ooit Teuschnitzers gedacht, misschien zelfs gezongen, toen het tijd was om afscheid te nemen van het geliefde thuisland en ten strijde te trekken, voor lange tijd of zelfs voor altijd.

Dit hebben ook na de Eerste Wereldoorlog die Teuschnitzers meegemaakt, die, gedwongen door nood, hun geluk in de Nieuwe Wereld zochten. Tot hier werden ze begeleid door familieleden en vrienden op weg naar het station in Förtschendorf. Ook de soldaten namen hier afscheid op weg naar het front, velen van hen waarschijnlijk voor altijd.

We wandelen rechtdoor door een prachtig gevarieerd landschap licht naar beneden, met links uitzicht op de Teuschnitz-Aue. Uiteindelijk lopen we over een verharde landweg naar de brandvijver in de historisch eens belangrijke stad Teuschnitz aan het onderste einde van het dorp.

We maken een korte omweg naar de nabijgelegen wegkant en stoppen bij het Moordkruis op de Teuschnitzer Torberg, op de plek waar volgens de legende de dorpsdienaar kort voor de veilige stad onschuldig zijn dood zou hebben gevonden. Een legende van het Moordkruis vertelt dit verhaal. Na de omweg naar het Moordkruis gaan we rechtdoor de smalle zijstraat omhoog en steken we de hoofdweg over naar de Nebelgasse. Ook hier is een omweg naar het centrum met het stadhuis en de kerk de moeite waard. Onze hoofdrondwandeling leidt ons echter samen met de Burgenweg via de Nebelgasse over een veld- en bospad door mooie velden en bossen steeds dezelfde weg omhoog. Onderweg passeren we de Teuschnitzer Galgenberg, waar vroeger op een open plek, goed zichtbaar, de galg stond om voorbijgangers af te schrikken van misdadige daden.

Wanneer we de top hebben bereikt, wandelen we nog even door tot we een prachtig uitzicht hebben op Wickendorf en het Teuschnitzdal. Daar slaan we rechtsaf en wandelen over een veldweg door de velden en langs de bosrand naar beneden de prachtige vallei van de Teuschnitz in naar het charmante dorp Wickendorf. We volgen de Frankenwaldbach naar links tot aan het voormalige schoolgebouw. Hier verlaten we de hoofdweg en de Burgenweg en lopen verder door het uitgestrekte dorp en bereiken pas na de houtzagerij het bos. We komen in het bos op een natuurlijk pad omhoog naar een door Kyrill (2007) ontblote hoogte en verder naar beneden naar een splitsing in het dal. We houden rechts op een veldweg omhoog naar de top en de weg. We volgen deze naar links, na enkele meters samen met de Burgenweg ongeveer 200 meter richting Marienroth.

We verlaten de weg en volgen een landweg rechtdoor omhoog naar de 616 m hoge Pfaffenberg met de zendmast vlakbij Marienroth. Met toenemende hoogte worden de uitzichten steeds wijder en indrukwekkender!

Het wapen van het nabijgelegen kerkdorp Marienroth symboliseert het dorp: de drie lelies als symbool van de heilige Maria geven aan dat het dorp naar haar vernoemd is, de kleuren goud en blauw herinneren aan het klooster Langheim, wiens monniken vanuit Teuschnitz de bergdorpen kerstenden en uiteindelijk in 1388 de plaats aan de bisschop van Bamberg verkochten. Het wapen van Sint Joris verwijst naar de heilige Joris, de beschermheilige van de kerk, en de twee dorsvlegels symboliseren het agrarische karakter van het dorp.

Maar voordat we bij de machtige zendmast komen, verlaten we de Burgenweg weer naar rechts en dalen af in het bos naar een bospad, dat we naar links volgen naar de Marienrother Platz, een uitgestrekt knooppunt van paden. We volgen vervolgens het aangename bospad naar beneden door het mooie hoge bos met enkele sparrenbestanden, tot we in het dal op de B 85 stuiten. Op de Röthleins-wandelplaats hebben we ons startpunt weer bereikt.