Jungbrunnen-Weg HRW 1

De inwijding van deze mooie, gevarieerde rondwandeling paste naadloos in de festiviteiten ter gelegenheid van het 175-jarig jubileum (2007) als kuuroord in Bad Steben. De naam herinnert ook aan dat verre jaar 1832, toen Beieren de oudste, al lang gebruikte, geneeskrachtige bronnen van de Vrijstaat kocht. Hun geneeskracht werd al in 1444 voor het eerst genoemd. De voortdurende ontwikkeling van het kuuroord werd bevestigd in 1925, toen de plaats tot kuuroord werd verklaard.

We beginnen de wandeling bij het wandelbord in het kuurpark, lopen langs de Badstraße en de Hauptstraße, voordat we het noordelijkste kuuroord van Beieren in de Pfaffensteig verlaten. Onderweg is het de moeite waard om de bezienswaardigheden te bekijken:

Het Alexander-von-Humboldt-monument (opgericht in 2007 door de geschiedenisvereniging Bad Steben), de rooms-katholieke parochiekerk Maria, Königin des Friedens, gebouwd in 1963, het mijnbouwbureau en het Humboldthaus (dat herinnert aan het verblijf van Humboldt in Bad Steben) en tot slot de verdedigingskerk St. Walburga, het symbool van de plaats. Volgens niet-geattesteerde overlevering dateert deze uit het jaar 1020.

Voordat we de Pfaffensteig inslaan, passeren we het stadhuis, waar ooit de wereldwijd eerste beroepsschool voor mijnwerkers werd geopend door Humboldt in 1793. In de Pfaffensteig, die vroeger werd bewandeld door de geestelijken (de pastoors) op weg naar Lichtenberg, lopen we al snel links langs de tuinen, dan steeds bergopwaarts naar het uitkijkpunt op de 653 meter hoge Landeshügel (zie einde van de beschrijving). De wandelweg leidt over de bergtop en de staatsweg naar een onverharde weg naar links en op een voetpad naar een kruispunt (uitstapje: Mordlau). De Bad Stebener wijk Mordlau, waarvan naar verluidt een moordzaak uit lang vervlogen tijden de naam gaf, bestond ooit uit twee mijnwerkershuizen en lag aan een middeleeuwse weg die van het Rodachtal naar het Saaletal leidde. Otto Knopf schrijft dat vroeger de kuurgasten het goede bier uit de straatschacht prezen, dat bij mooi weer werd geschonken in zogenaamde strohutten (prieeltjes). Het mijnbouwgebied van Mordlau was een van de meest productieve in het Frankenwald.

We slaan rechtsaf, maar verlaten al snel de geasfalteerde weg voor een veldweg en wandelen stijgend tussen de velden aan de rand van het bos naar de Rumpelbühl met prachtige vergezichten: ZPR Blankenstein (papierfabriek), Eisenbühl am Gupfen, Obere Zeitelwaidt, windturbines bij Berg an der A9. De weg leidt voor het huis langs door het landgoed in de Oberzeitelwaidt rechtsaf naar beneden het bos in. We wandelen voornamelijk door goed onderhouden hoog bos, meestal naar links afdalend, langs de Untere Zeitelwaidt, tot we op de bospad in het dalgebied van de Thüringische Muschwitz stuiten. We volgen het naar links tot aan het nabijgelegen einde van het bos en kijken uit op de nabijgelegen Krötenmühle in het dal, waar we linksaf slaan.

De Ober- en de Untere Zeitelwaidt en de Krötenmühle zijn wijken van Bad Steben en bieden een prachtig uitzicht over naar Thüringen naar de Schlegeler Kulm (726 m). De namen herinneren aan de eens vorstelijk geëxploiteerde bijenteelt.

We gaan een licht stijgend pad door het bos, langs het informatiebord mijnbouw, dan langs de rand van het bos naar de uitloop van de voormalige skischans. Boven aan de helling ligt een wijngaard, waar elders over wordt bericht. We lopen nog verder, slaan dan rechtsaf en wandelen over veldwegen verder omhoog, langs de doodlopende weg, voorbij de speeltuin en de bushalte naar Carlsgrün, waar in de Adelskammer, het oudste restaurant van het Frankenwald, een plek is om iets te eten. Met de stijgende hoogte worden de uitzichten steeds verder en mooier.

In het dorp nemen we de Turnhallenweg omhoog, passeren het brandweerhuis, steken de weg over (Bad Steben-Langenbach) en het fietspad, en volgen de weidepaden licht stijgend naar de met bomen omzoomde oude Langenbacher Straße. Deze weg leidt ons naar rechts naar een historisch belangrijk kruispunt van wegen. Hier genieten we van het weidse uitzicht over het Muschwitzdal met de Sieglitzberg met de zendmast in Thüringen, naar het zuiden op de Frankenwarte en de Spitzberg.

Dit kruispunt was de locatie van een kapel, waarover Albert Frotscher in de kerkgeschiedenis (Wehrkirche) schrijft: Kroniekschrijvers uit vroegere tijden berichtten over een eerste kapel, die in 1012 buiten de plaats Steben, ongeveer halverwege aan de oude weg naar Langenbach, was gebouwd door missionerende monniken. Moritz Völkel schrijft: De naam Silla, waarbij de laatste letter als een onduidelijke a wordt uitgesproken, is afgeleid van het oude dialectwoord Sill, wat in het Hoogduits 'Seele' betekent. Met Silla wordt de ziel in de verkleinwoordvorm uitgedrukt (het kleine zieltje). Het Silla zou dan in de kortste vorm de kleine zielenkapel zijn.

Daar gaan we rechtdoor samen met de Silla-Weg (US 33) op de Schwarzen Weg (zwarte bedekking) door de velden en verder door een bosgebied tot aan een kruispunt van veldwegen op een hoogterug. Hier en onderweg mogen we genieten van weidse uitzichten: Obersteben, Bad Steben, Kurpark, Therme, Spitzberg en het Seifengrund. Het is de vallei van de Seifenbach met zijn vijvers. De naam komt van de ertswinning door zeep. We steken altijd rechtdoor de grens over van Bad Steben-Geroldsgrün en bereiken het dorp Steinbach bij Geroldsgrün bij het sportveld aan de Staatsstraße aan de waterscheiding Rijn/Elbe.

We steken de provinciale weg over, lopen een paar meter in de richting van Hirschberglein, maar slaan voorbij de veldschuur linksaf naar een veldweg met prachtige uitzichten. Na ongeveer 500 m bereiken we een kruispunt van wegen en volgen we de veldweg met uitzicht naar rechts tot aan de weg, zo'n 300 m voor het plaatsnaambord van Hirschberglein. Na de eerste eigendom van de plaats slaan we linksaf en wandelen samen met de waterscheidingweg omhoog naar de Frankenwarte (8,50 m) op de Hirschhügel, die een prachtig uitzicht biedt.

We lopen verder over de bergkam en slaan dan pas bij de tweede veldweg rechtsaf naar beneden terug naar de dorpsstraat, die we naar links volgen naar het einde van het dorp. Daar slaan we linksaf en meteen weer rechtsaf een weg in die ons langs de laatste huizen leidt door de mooi vormgegeven velden en door een bosgebied. Eenmaal buiten genieten we van het uitzicht op de Spitzberg, op Gerlas en Bobengrün, het dal van de Bobengrüner Lohbach tot aan Berg. We lopen de veldweg naar beneden, steken de weg over en gaan op de dorpsstraat al snel naar rechts langs de laatste huizen naar een veldweg, waar we langs de grote eik het bos bereiken.

De waterscheidingweg verlaat ons naar rechts. In het bos komen we uit op een aangename, natuurlijke weg. Wij volgen echter het bospad naar links door verschillende delen van het bos naar beneden in het benedendorp van Gerlas, naar het wandelhuis "Gerlaser Forsthaus" van de FWV OG Bobengrün met een infopunt (geologie) van het natuurpark Frankenwald.

Samen met andere wandelpaden begeven we ons vanaf de hofkant in het bos, komen dan weer in de open lucht en vervolgens weer in het bos aan de voet van de Spitzberg om verder te gaan op aangename wegen door het bos. We lopen verder op ons met gras begroeide bospad, tot we op een bospad stuiten. Daar steken we de weg over het bos in, wandelen ongeveer een kilometer over het bospad door het bos, passeren het sportveld van Bobengrün en genieten van het uitzicht op Bobengrün, Bad Steben met de Landeshügel.

Dan verlaten we het bospad scherp naar links en lopen op aangename, natuurlijke bospaden licht naar beneden, tot we aan de bosrand een indrukwekkend uitzicht hebben op Bobengrün, de vallei van de (Bobengrüner) Lohbach en op de gevarieerde omgeving. Op een weidepad, vervolgens op een veldweg langs de bosrand bereiken we langs de kerk de dorpsingang van Bobengrün. In het langgerekte, voor het eerst in 1410 genoemde straatdorp met de in 1961/62 gebouwde Pauluskerk, vindt jaarlijks met Pinksteren in het Hoogwald van de Mühlberg de Pinkstertagung van de CVJM Bobengrün plaats met bekende predikanten, waar duizenden voornamelijk jonge mensen uit heel Duitsland en andere landen samenkomen.

We slaan meteen de eerste straat rechtsaf naar het Brunnenplatz, steken links de Staatsstraße over, lopen de Glöcklaweg omhoog en komen bij de Stebener Weg. We volgen deze omhoog en slaan linksaf, tot de weg overgaat in een veldweg. We lopen door de velden en dan rechts de berg op, langs de grote beuk, en genieten vanaf het uitkijkpunt van het prachtige uitzicht terug op Bobengrün, de 729 meter hoge Spitzberg, op Thierbach, Marxgrün en Hügel. Nu begeleidt de Museumsweg ons naar Bad Steben. Aan de bosrand wordt het uitzicht tot nu toe op de 729 meter hoge Spitzberg en het mooie landschap nog verder en indrukwekkender.

We lopen in het bos naar de open, met hagen omzoomde hoogte, gaan op een natuurlijk pad naar beneden naar de weg en genieten van het indrukwekkende uitzicht op een mooi gestructureerd, gevarieerd landschap. We volgen de weg ongeveer 100 m naar rechts, wandelen dan naar rechts langs de rand van een groot veld het bos in. Na ongeveer 200 m slaan we linksaf en bereiken we de Geroldsgrüner Straße aan de rand van Bad Steben. We slaan kort naar links en slaan dan rechtsaf de Schwimmbadstraße in. Hier passeren we het voormalige buitenbad en bereiken aan de rechterkant weer ons startpunt, het kuurpark van Bad Steben.