Europese langeafstandswandelpaden E3 en E6

Am Anfang van het wandelpad leren we het waterslot en het bovenste kasteel kennen, waar ooit de heren van Würtzburg resideerden. Van 1575 tot 1922 werd het 1266 voor het eerst genoemde (maar waarschijnlijk veel oudere) marktstad Mitwitz geregeerd door dit geslacht. In 1575 kwam het onderste kasteel, in 1596 het bovenste kasteel in handen van de heren van Würtzburg, die als vrije Rijksridders direct onder de keizer vielen. Na hun uitsterven werd de schoonzoon Freiherr von Cramer-Klett erfgenaam van de gehele bezitting. Gedurende eeuwen waren de geschiedenis van de plaats en die van het gezag opvallend met elkaar verbonden. Sinds 2019 is het waterslot in handen van het district Kronach.

Via de Breitenseeweg komen we bij het einde van de plaats en wandelen we op een aangenaam, zanderig pad samen met de Burgenweg (blauw kruis) eerst langs een ongerept dal, langs grote vijvers en velden, vervolgens door lichte dennenbossen, voordat we op een weidepad door mooi vormgegeven akkers de door bossen omgeven gehucht en de herberg Bächlein bereiken. De zanderige grond begeleidt ons verder, terwijl we over een veld naar de bosrand rennen en het bijna zuivere dennenbos Kaltenbrunn bereiken. In Kaltenbrunn moeten we de St 2708 oversteken en wandelen we door de plaats, die we in noordelijke richting verlaten.

Voorbij de steengroeve leidt het pad nu rustig bergopwaarts op uitgebouwde bospaden, altijd bergopwaarts in noordelijke richting tot we bij de Hasenberg naar het oosten draaien. We wandelen dan op verschillende, altijd comfortabele bospaden door nog steeds zuiver dennenbos, tot we bij het bosuitgang een prachtig uitzicht hebben op de uitgestrekte Haßlachtal met de dorpen Rottelsdorf, Gundelsdorf, Glosberg en de daaropvolgende stijgende Frankenwaldhoogten. We doorkruisen de paar eigendommen van Rottelsdorf en slaan bij de weg rechtsaf door de velden naar de nabijgelegen weg. Het gehucht ligt aan de voet van de 476 m hoge Kienberg.

We lopen over de weinig bereden weg richting Gundelsdorf. De 330 m boven zeeniveau gelegen plaats werd voor het eerst vermeld in 1401. Het duurt vrij lang voordat we vanaf het begin van de plaats, parallel aan de B 85, het bovenste einde van het dorp bereiken. Na het oversteken van de snelweg komen we op een weg die wordt omzoomd door eenzijdige bomen, over de vallei van de Haßlach, parallel aan de Glosberger Graben, naar Glosberg met de bedevaartskerk gebouwd tussen 1730 en 1736.

Sinds 1530 is de bedevaart aantoonbaar. In 1727 bloeide het nogmaals op, omdat het Mariabeeld bloedige tranen zou hebben gehuild. Dit verhoogde het aantal pelgrims, zodat er meerdere keren per dag missen moesten worden gelezen, hoewel de kerk nog niet erkend was als bedevaartsoord. De Franciscaanse monniken van Kronach verzorgden de pelgrims. Ze moesten dagelijks de ongeveer 5 km lange weg van Kronach naar Glosberg in de Haßlachvallei afleggen.

We gaan samen met de FrankenwaldSteig naar het bovenste einde van de plaats waar we deze eerst verlaten en het brede bospad naar links volgen. Bij de boskapel, waarin de Heilige Maagd Maria in 1844 aan een herdersjongen zou zijn verschenen, komen de wandelpaden weer samen. De bouw van de in 1884 ingewijde kapel begon al in 1848. De idyllisch gelegen kapel nodigt uit tot verpozing en bezinning. Vanaf de kruising voor de kapel volgen we het bospad gestaag bergopwaarts en komen op de hoogte bij het Trebesberger Kreuz met een prachtig uitzicht op de beboste hoogten van het Frankenwald.

Het gehucht Trebesberg ligt dichtbij, met getuigenissen van diepe vroomheid en drie huizen. Wandelend op een zijstraat naar links, scheiden we ons bij de nabijgelegen Einzel Schafhut van de FrankenwaldSteig. We lopen dan langs de smalle weg en genieten van het prachtige uitzicht op het Frankenwald vanaf het 577 m hoog gelegen gehucht Steingraben. Als we verder gaan, wordt het bos weer dichter. Op aangename paden bereiken we uiteindelijk afdalend het dorp Gifting in het nauwe, beboste dal van de Teuschnitz, 376 m boven zeeniveau, met talrijke oude kruisen en andere tekenen van christelijke gezindheid. Bijzonder opmerkelijk is de kruisigingsgroep, die we iets buiten de hoofdweg aan het onderste dorpsuiteinde vinden. We steken recht het dorp over, de straat en de Teuschnitzvallei over een oude stenen boogbrug. De Teuschnitz ontspringt in het bovenste gedeelte van de Teuschnitz-Aue nabij Teuschnitz en mondt niet ver van hier uit in de Kremnitz. We wandelen op de weinig bereden weg langs de rechteroever van de voormalige vlotbaan Kremnitz stroomopwaarts, voordat we het dal volgen naar links over een veldweg en lange tijd verder stroomopwaarts volgen.

We steken de vallei over via vlotbruggen en genieten van een prachtig uitzicht op de weinige huizen van Geschwend (aan de oostelijke helling) tot aan een doorwaadplaats bij het Waldeck van Pfarrwald. Direct aan de Kremnitz lopen we verder aan dezelfde kant, tot aan de volgende doorwaadplaats en volgen dan een weidepad naar de nieuwe, uitgebreide pastoorsteiger, een voormalige vlotbrug. We steken de steiger over en wandelen over een aangenaam weidepad over de vrij brede vallei naar de IJzeren Brug, een voormalige vlotbrug. We steken de Kremnitz over en volgen deze direct langs de loop, buigen dan naar rechts af naar het midden van de vallei en lopen verder tot we de Dobersteg bereiken.

De Dober, een andere vlotbeek (in het Thüringse bronnengebied: de Dobra, in het Frankische: de Dober), ontspringt tussen Brennersgrün en de Wetzstein en vormt ongeveer 2,5 km de Beiers-Thüringse grens. Zijn wateren monden na de Gehrenwaldspitze uit in de Kremnitz. Na de Dobersteg komen we al snel bij het einde (of het begin) van de 7 km lange Gehrenwald, die het Kremnitzdal scheidt van dat van de Dober. De Gehrenwald is een 342 hectare groot bosgebied dat de bisschop van Bamberg van Rotenhahn in 1390 aan de stad Teuschnitz schonk.

Hier, aan de top van de Gehrenwald, hebben we de voormalige vlotbeek voor de derde keer op vlotbruggen overgestoken, die vanwege het vloten hoog boven de beekbedding liggen. We wandelen langs de bosrand bergopwaarts, steken over op een ander, door vrijwilligers van de tuinvereniging Effelter aangelegde vlotbrug naar de andere kant. We gaan verder de vallei in, tot we bij de links in de vallei gelegen Effeltermühle aankomen. We volgen de weg en wandelen na de waterzuiveringsinstallatie op een niet goed zichtbaar pad naar links het bos in. We wandelen in een rechte hoofdrichting over natuurlijke, niet altijd duidelijk herkenbare paden door het struikgewas, tot we op een bosweg stuiten. Deze leidt ons met de markering van de Fronbauer-Weg bergafwaarts, tot kort voor de bosrand. Daar slaan we rechtsaf en wandelen we op een aangenaam pad in het bos, aanvankelijk vrij steil, dan gematigder bergopwaarts tot aan de weg Effelter-Tschirn. We volgen de weg een kort stukje naar links en slaan dan rechtsaf en gaan een groot bosgebied in. Onze weg leidt langs een boswachtershut en steekt iets later het bovenste dal van de jonge Grümpel over.

Ze ontspringt op het hoogvlakte ten zuiden van Tschirn, stroomt door ongerepte, onaangetaste dal landschappen en verenigt zich bij de Fehnenschneidmühle (ten zuiden van Wilhelmsthal) met de Kremnitz tot de Kronach. In 1223 wordt ze genoemd onder de naam Crummen Cranacha. De tweede naam verdween en het werd Crummen, een kronkelende, bochtige loop.

We wandelen door bospercelen met imposante boomgroei bergopwaarts, steken de weg Tschirn-Hubertushöhe over en wandelen met lichte stijging en dalingen in vele bochten over verschillende boswegen, tot we in een dal terechtkomen waar we de Tschirner Ködel op een brug over de beek over steken. De voormalige vlotbeek die ontspringt in het bosgebied Hohe Tanne, nabij de Rennsteig, vormt samen met de Noordhalbener Ködel de Nurner Ködel. Ze brengt als belangrijkste leverancier maximaal (volgens Otto Knopf) 500 liter water per seconde in het reservoir van de dam. De Noordhalbener Ködel ontstond uit de Grumbach en Rosenbaumbach, die zich bij de verdwenen Zweiwassermühle aan de Beiers-Thüringse grens met de Noordhalbener Ködel verenigden. 100 m stroomopwaarts steken we het ongerepte dal over en volgen we twee keer scherp naar rechts, een bospad, tot we op de hoogte het Reviersträßlein, een rechte, bijna vlakke en zeer lange bospad bereiken. We lopen rechtdoor op verschillende wegen door het bos, tot we uiteindelijk vrij steil bergafwaarts, de laatste meters samen met de Seenweg, in het dal van de Noordhalbener Ködel en dus naar de locatie van de voormalige Fichteraschneidmühle komen.

De 200 jaar oude snijmolen, ooit een populair excursiedoel en een gezellige plek voor wandelaars, brandde in 1971 om onopgehelderde redenen af en kon vanwege het Ködeltalsperre (waterbeschermingsgebied) niet meer worden herbouwd.

We steken het ongerepte, diep ingesneden dal en de Noordhalbener Ködel over en wandelen, eerst langs een steil pad en dan rechtsaf een bospad door een bosperceel met machtige sparren bergopwaarts, uiteindelijk naar rechts het vrije veld en naar de eerste huizen bij de skilift en de hoofdstraat van Nordhalben.

De officieel erkende recreatieplaats ligt aan de Frankenwaldhochstraße op een bergrug tussen de Rodach en de Noordhalbener Ködel, nabij de Ködeltalsperre, op een hoogte van 400 tot 674 m. Vanaf de Schlossberg heeft men een prachtig uitzicht op het Rodachtal. Historische gebouwen, kruisen, kapellen en zandstenen zuilen zijn te zien in de stad en de omgeving. In de periode tussen 1146 en 1154 moet, vanuit Bamberg gezien, op een halde de burcht in het Noordwoud als toevluchtsoord voor de bisschoppelijke onderdanen zijn gebouwd. In 1154 wordt de burcht voor het eerst genoemd en in 1160 wordt voor het eerst de stad Nordhalden genoemd.

Op de weg naar Mauthaus buigen we nog voor de parkeerplaats van de Nordwaldhalle naar links en lopen we verder naar het gehucht Regberg en vervolgens op een bospad recht naar beneden naar de Stoffelsmühle. We wandelen kort op de weg naar Geroldsgrün, slaan rechtsaf en steken een stuwweg over naar de Ölsnitz en de vallei. Ze ontspringt op 655 m hoogte in het Gerlaser Forst, neemt het water van de Langenbach en de Rothmaiselbach op en mondt uit bij de Neumühle in de (Tamme) Rodach. We wandelen nu kort op een jagerpad, maar vrij steil in het bos omhoog, tot we op een bospad stuiten. We volgen nu deze hellingweg niet ver van het dal met enkele doorkijkjes op de gedeeltelijk met Pestwortel bedekte dalbodem naar links, tot na ongeveer 700 meter de eerste bospad haaks naar rechts afbuigt. Nu wandelen we in het bos een aangenaam pad met fijn dek omhoog, tot vlak voor de bosrand. Daar slaan we rechtsaf en wandelen we op een aangenaam pad in het bos, aanvankelijk vrij steil, dan geleidelijker omhoog tot aan de weg Effelter-Tschirn. We volgen deze weg een kort stukje naar links en buigen dan rechtsaf het grote bosgebied in. Onze weg voert langs een boswachtershut en steekt iets later het bovenste dal van de jonge Grümpel over.

We steken de vallei over via vlotbruggen en genieten van een prachtig uitzicht op de weinige huizen van Geschwend (aan de oostelijke helling) tot aan een doorwaadplaats bij het Waldeck van Pfarrwald. Direct aan de Kremnitz lopen we verder aan dezelfde kant, tot aan de volgende doorwaadplaats en volgen dan een weidepad naar de nieuwe, uitgebreide pastoorsteiger, een voormalige vlotbrug. We steken de steiger over en wandelen over een aangenaam weidepad over de vrij brede vallei naar de IJzeren Brug, een voormalige vlotbrug. We steken de Kremnitz over en volgen haar direct langs de loop, buigen dan naar rechts af naar het midden van de vallei en lopen verder, tot we de Dobersteg bereiken.

De Dober, een andere vlotbeek (in het Thüringse bronnengebied: de Dobra, in het Frankische: de Dober), ontspringt tussen Brennersgrün en de Wetzstein en vormt ongeveer 2,5 km de Beiers-Thüringse grens. Zijn wateren monden na de Gehrenwaldspitze uit in de Kremnitz. Na de Dobersteg komen we al snel bij het einde (of het begin) van de 7 km lange Gehrenwald, die het Kremnitzdal scheidt van dat van de Dober. De Gehrenwald is een 342 hectare groot bosgebied dat de bisschop van Bamberg van Rotenhahn in 1390 aan de stad Teuschnitz schonk.

Hier, aan de top van de Gehrenwald, hebben we de voormalige vlotbeek voor de derde keer op vlotbruggen overgestoken, die vanwege het vloten hoog boven de beekbedding liggen. We wandelen langs de bosrand bergopwaarts, steken over op een ander, door vrijwilligers van de tuinvereniging Effelter aangelegde vlotbrug naar de andere kant. We gaan verder de vallei in, tot we bij de links in de vallei gelegen Effeltermühle aankomen. We volgen de weg en wandelen na de waterzuiveringsinstallatie op een niet goed zichtbaar pad naar links het bos in. We wandelen in een rechte hoofdrichting over natuurlijke, niet altijd duidelijk herkenbare paden door het struikgewas, tot we op een bosweg stootten. Deze leidt ons met de markering van de Fronbauer-Weg bergafwaarts, tot kort voor de bosrand. Daar biegen we rechtsaf en wandelen we op een aangenaam pad in het bos, aanvankelijk vrij steil, dan geleidelijker omhoog, tot aan de weg Eff