plaza Jesús de la Pasión/Plaza del Pan - Sevilla

De oudste bekende naam voor dit gebied is Plaza de San Salvador, naar de nabijgelegen kerk. De twee plaatsen voor en achter de kerk kregen dus dezelfde naam. Om ze van elkaar te onderscheiden, werd de plek waarnaar hier wordt verwezen Abajo de San Salvador genoemd. In de 17e eeuw werd het bekend als het Plaza del Pan (Broodplein), vanwege de vele kraampjes die dit product verkochten.

In 1914, op verzoek van de parochianen van de naburige parochie, gaf het stadsbestuur het de naam Jesús de la Pasión, en hoewel er protesten waren van winkeliers over de naamsverandering, sloegen deze niet aan. Met de komst van de Tweede Republiek keerde het terug naar zijn traditionele naam Pan en de overwinning van Franco in 1939 bracht de officiële naam Jesús de la Pasión naar de dag van vandaag. Desondanks blijft het publiek en veel literaire teksten het Plaza del Pan noemen.

Tijdens de Almohadische periode maakte de Plaza del Pan deel uit van de soek van de moskee van Ibn Adabbas (gelegen in de huidige kerk van El Salvador), die ook de Plaza del Salvador en de Alfalfa bezette. Op deze markt werden levensmiddelen zoals vis, brood en groenten verkocht. In 1172 werd de moskee van Alhama gebouwd op de plek waar nu de kathedraal staat. Met deze nieuwbouw verloor de alcaicería van Ibn Adabbas zijn commerciële voorrang, hoewel het een belangrijk handelscentrum voor de stad bleef. Na de verovering van Sevilla door de Kroon van Castilië in 1248 werd het commerciële en ambachtelijke gebruik van dit gebied voortgezet. In sommige gevallen is de traditie tot op de dag van vandaag behouden gebleven, zoals het schoenmakersgilde in de naburige Calle Córdoba.

Halverwege de 19e eeuw verhuisde de brood- en levensmiddelenmarkt naar het nabijgelegen Plaza de la Encarnación. De komst van de 20e eeuw bracht op dit plein en in de omgeving ervan het beeld van de Galicische en bergdragers die goederen vervoerden en van wie de figuur is opgetekend in de geschriften van de dichters Luis Cernuda en Rafael Laffón.

Het autovrije plein is trapeziumvormig. De noordkant wordt ingenomen door het gebouw van de voormalige Pedro Roldán textielmagazijnen, een werk in regionalistische stijl uit 1926, ontworpen door de Sevilliaanse architect José Espiau y Muñoz. De westelijke voorkant, die om stilistische en historische redenen het belangrijkst is, komt overeen met de achterkant van de kerk van El Salvador, waar zich oorspronkelijk de broodkramen bevonden waaraan het plein zijn naam te danken heeft en die nu wordt ingenomen door kleine winkeltjes die onder bakstenen arcades aan de muur van de kerk vastzitten, waarbij elke winkel een van de bogen bezet waarachter de kerk zich op verschillende hoogtes verheft.

Het eerste gebouw aan de oostkant dateert uit de 18e eeuw. Op de begane grond was een ijzerwinkel gevestigd en tegenwoordig is het een woonhuis, hoewel er nog een groot keramisch uithangbord van de oude winkel hangt.

Willem Vandenameele