Stuwmeer op de Besbre

In de stuw van het stuwmeer van de Besbre werd heel wat licht radioactief materiaal verwerkt. In deze streek was r tussen 1050 en 1980 een uraniummijn. En vlakbij was SIMO, een extractiefabriek voor uranium. De rest van het natuurlijk radiactief materiaal werd een beetje her en der in de buurt verwerkt als wegen- en bouwmateriaal. Miljoenen ton laagradioactief steengruis werden in de omgeving gestort. Achter een dam van 42 meter hoog en 500 meter lang werd een artificieel meer aangelegd om de ontsnapping van radongas tegen te gaan en lekkage in de rivier de Besbre te voorkomen. Twee meter water is voldoende om de verspreiding van radongas tegen te houden. Radon is het gas dat de lucht van de mijnen vulde en het percentage longkanker bij de uraniumhouwers de hoogte in joeg. Al in de zeventiende eeuw werd het beschreven door een dokter in het Ertsgebergte op de grens van Duitsland en Tsjechië. Bergziekte, heette toen nog de mysterieuze kwaal waaraan de mijnwerkers bezweken.

Een sanering en betere bescherming is in het vooruitzicht gesteld maar blijkt vooralsnog te kostelijk.

Pascal Brackman