Maquis de Plainville

Le Maquis de Plainville, in goed Nederlands het ondergonds verzet of guerilla-strijders uit Plainville werd begin 1944 geboren in een grote boerderij nabij Marolles-les-Buis. De groep verschanste zich in een beboste heuvel en de open grotten die uitkomen op voormalige ondergrondse steengroeven. Deze plaats is gekozen omdat het ver van de hoofdwegen ligt en toegang heeft tot de rivier. De 160 man tellende guerrilla groep geniet een sterke daagvlak in de regio, waaronder inwoners van Saint-Hilaire-des-Noyers, die de kantine verzorgden. 

Onder leiding van de voorman Gabriel Herbelin, die zich "Duroc" laat noemen vinden in minder dan twee maanden meer dan zestig operaties plaats, waaronder aanvallen op kleine konvooien en verschillende sabotages aan spoorwegen. Maar ook de vernietiging van een brug , tussen Bretoncelles en La Loupe van de spoorlijn Brest-Parijs. Drie keer, waarvan de laatste op klaarlichte dag , werd een Duitse vrachtwagen gestolen en naar de Maquis gebracht. Hun belangrijkste actie is de bevrijding van Nogent-le-Rotrou van 10 tot 11 augustus 1944, nog vóór de aankomst van de geallieerde troepen. 

Spoor van de VRijheid 'VéloPaLiSe'