Église Saint-Étienne - Bar-sur-Seine

De eerste steen van de kerk Saint-Etienne in Bar-sur-Seine werd waarschijnlijk in 1505 gelegd door Jacques de Dinteville, gouverneur en graaf van Bar.

Aan het begin van de 16e eeuw werd begonnen met de bouw van de noordelijke zijbeuk van het schip, met de 2e kapel, gewijd aan Saint Barthélemy. Het jaartal 1531 staat op de westgevel en 1541 op een kapel in het koor. Hoewel het gebouw voornamelijk gotisch is, werden de bovenste delen van het schip tussen 1561 en 1582 voltooid in renaissancestijl (grote Ionische kapitelen en korfbogen), zoals het monogram LDB, voor Louis de Bourbon, graaf-vruchtgebruiker van Bar-sur-Seine, te zien is op de balustrade van het triforium.

Het voorportaal is gedateerd 1616 en het gebouw werd ingewijd in 1628. De kerk heeft een Latijns kruisplan met een schip en een driebeukig koor met vier traveeën en zijkapellen. Een vooruitspringend dwarsschip markeert de overgang tussen deze twee delen. Het schip heeft lage spitsboogbogen met daarboven een triforium en opgevulde traveeën. De zijbeuken van het koor eindigen in gekanteelde secties, terwijl de centrale zijbeuk wordt verlengd door een driezijdige apsis. De klokkentoren bevindt zich in de noordwestelijke hoek van het schip en het gebouw telt negenenveertig traveeën.

De eerste glas-in-loodramen moeten een paar jaar na het begin van de bouw van de kerk zijn geïnstalleerd: 1512 of 1522 is de vroegst bekende datum (de inscriptie is sindsdien verdwenen). Er kunnen twee campagnes worden onderscheiden: de onderste ramen in het koor dragen de jaartallen 1539 en 1542; de bovenste ramen in het koor en transept, in zilvergele grisaille, werden geïnstalleerd tussen 1548 en 1557. De laatste glas-in-loodramen uit de 16e eeuw waren die in het middenschip, vóór 1582. Een deel van de gebrandschilderde decoratie, verwoest door de hugenoten in 1563, werd gerestaureerd door Jehan Macadré rond 1600 en Jean Lothereau in 1636. De schenkers zijn goed bekend dankzij verschillende inscripties met de namen van individuen, broederschappen (van het Heilig Sacrament, bijvoorbeeld) en gilden (leerlooiers en schoenmakers, slagers, enz.). Vanaf het begin van de 18e eeuw werden de gebrandschilderde ramen beschadigd door verwering en vandalisme, waardoor ze permanent verloren gingen of werden verbouwd. De ramen werden vele malen gerestaureerd, in de tweede helft van de 19e eeuw en in de 20e eeuw. Verschillende iconografische thema's zijn vertegenwoordigd: de Kerk, haar artsen, haar verdedigers en de fundamenten van het geloof worden vooral opgeroepen aan het bed en in de koorkapellen, binnen panelen waar grisaille wordt afgewisseld met kleur; het leven van Christus, zijn lijdensweg en zijn verrijzenis sieren de bovenste ramen van het koor waar grisaille overheerst; de bovenste ramen van het middenschip tenslotte tonen een processie van heiligenfiguren in beschilderde architectonische nissen. De legenden van de heiligen die in het bisdom worden gevierd, zijn in kleur geschilderd in de ramen van het dwarsschip en de kapellen van het schip en het dwarsschip. De kerk en de glas-in-loodramen werden op 10 juli 1907 op de monumentenlijst geplaatst (onder de titel gebouw).

Willem Vandenameele