Kerk Badia di San Pietro - Camaiore - Toscane

De kerk van San Pietro in Camaiore maakte ooit deel uit van een groot benedictijnenklooster dat langs de Via Francigena was gesticht. De eerste gedocumenteerde vermelding van het gebouw dateert van 761. De fortuinlijkheid van dit klooster in de loop der tijden is vooral te danken aan zijn ligging: de Via Francigena was in feite een van de belangrijkste verkeersaders van Italië, aangezien deze weg Rome met Canterbury (Engeland) verbond. Door zijn lengte werd hij vaak door handelaren uit het hele Middellandse-Zeegebied en Europa bereisd. Deze kerk lag met name op de verkeersas tussen Lucca en Luni, rijke steden en zetels van bisdommen. De abdij drong zich al snel op in het gebied, vooral dankzij de opvallende schenkingen die zij ontving, vooral opgetekend tussen 1000 en 1100. Tegelijkertijd groeide ook de wereldlijke macht van de abt. De bul waarbij paus Alexander III het klooster onder zijn directe bescherming stelde en bepaalde privileges bevestigde, zoals de mogelijkheid om begrafenisrituelen uit te voeren, het innen van tienden en het recht om priesters te kiezen voor het bedienen van kerken en kapellen die onder de jurisdictie van de abdij vielen, dateert van 28 april 1180. 

In 1217 verschenen in Camaiore de monniken van de orde van de florenen, een kloosterorde die aan het eind van de 12e eeuw door Joachim van Fiore was gesticht. In dezelfde periode werd ook de uitbreiding van de primitieve kerk gerealiseerd, die ongeveer zo groot moet zijn geweest als de huidige kerk van San Michele. Het nieuwe grondplan, dat overeenkomt met het huidige, voegde twee schepen, het apsidale gedeelte en het onderste deel van de voorgevel toe. Het ingangsportaal heeft nog zijn oorspronkelijke lunet, terwijl de jamben zijn vervangen.

Tegelijkertijd werd het klooster voorzien van een muur, waarvan nu alleen nog het toegangsportaal naar het kerkhof over is. Boven op de boog zijn nu nog beelden te zien van de heilige apostelen Petrus en Paulus en een epigraaf met waarschijnlijk de stichtingsdatum van de muren en het symbool van de Floriaanse orde. Het klooster en de rest van het klooster lagen aan de noordkant, aan de zuidkant was het kerkhof (zoals het nu nog is). Van het klooster is alleen de refter overgebleven. Het interieur van de kerk moet ook van fresco's zijn voorzien, waarvan thans nog slechts twee fresco's bewaard zijn gebleven, voorstellende de heilige Maria van Egypte en Onze Lieve Vrouwe van Barmhartigheid, respectievelijk op de eerste en de tweede pilaar bij de ingang, waarschijnlijk geschilderd door de school van Giotto en daterend uit de 14e eeuw. Vrijwel zeker had de rest van de kerk ook fresco's, maar die zijn verloren gegaan na de brand die in mei 1329 werd veroorzaakt door de troepen van Marco Visconti, de toenmalige heer van Lucca. Van de 14e tot de 16e eeuw kwam het klooster onder verschillende orden en commende abten tot 1527, toen Clemens VII het klooster en de abdij ophief en alle bezittingen toewees aan het Ospedale di San Luca van Lucca. 

Werken van opmerkelijk belang die tot de kerk behoorden, naast die welke binnenin nog aanwezig zijn (waaronder het tabernakel en de stoof uit de 15e eeuw), worden bewaard in het Museum voor Heilige Kunst in Camaiore. Een kapiteel met voluten uit de 14e eeuw, dat op de begraafplaats van Badia werd gevonden, wordt in plaats daarvan tentoongesteld in het Museo Archeologico Civico.
 

Willem Vandenameele