Prefettura di Siena - Toscane

Het paleis van de gouverneur, onvermijdelijk een symbool van de verloren vrijheid voor Siena, staat in "oppositie" tegen het Palazzo Pubblico, en op een van de belangrijkste plaatsen in de stad, het Piazza del Duomo, alsof het een zichtbare en solide aanwezigheid wil aangeven naast die even machtige zetel van de macht vertegenwoordigd door de residentie van de aartsbisschop. De geschiedenis van het paleis valt grotendeels samen met die van de stad Siena zelf, vooral met betrekking tot de periode van de Medici-overheersing.

Het paleis lijkt in 1490 te zijn gebouwd door Jacopo Petrucci, die huizen kocht van het Spedale della Scala en waarop hij zijn residentie wilde bouwen; later werd het gebouw vergroot door zijn zoon kardinaal Raffaello Petrucci.

Het oorspronkelijke ontwerpwerk van het gebouw wordt toegeschreven aan Bernardo Buontalenti, Medici architect bij uitstek. De architect van de door de Medici gewenste renovatie lijkt echter de minder bekende architect Raffaello di Zanobi Pagni te zijn. Het probleem van de eerste renovatie van het paleis is relatief belangrijk, omdat heel weinig van wat toen werd gedaan, vandaag de dag overleeft; het gebouw onderging namelijk een voortdurende evolutie en onderging tal van veranderingen.

Prins Mattias de' Medici, de derde zoon van Cosimo II, benoemd tot gouverneur van de stad Siena in 1629, beval zo'n algemene renovatie van het paleis dat men bijna van een nieuwbouw zou kunnen spreken.

In juni 1660 werden de interieurs van het paleis bijna geperfectioneerd, terwijl het plein extern alleen langs de gevel van het paleis en de trappen van de kerk werd "gemetseld".
Het besluit van de gouverneur om in het paleis te verblijven maakte het noodzakelijk om de bestrating van het plein te voltooien; tegelijkertijd werd het ornament van de gevel voltooid, waarbij het zogenaamde "portaal-balkon-raam" -systeem werd ingevoegd.

De veranderingen die aan het paleis werden aangebracht, waren daarom talrijk, zozeer zelfs dat het op de drempel van de achttiende eeuw heel anders leek dan het origineel: het was in feite de waardige residentie van een heersende dynastie geworden, evenals het eeuwige monument voor de voltooiing van de eenwording van de Toscaanse staat.

Tijdens de achttiende eeuw (in 1737 stierf de Medici-dynastie uit en het Groothertogdom Toscane "ging" over naar Habsburg-Lotharingen), werd het paleis onderworpen aan tal van verdere restauratie- en consolidatie-interventies, vooral in de externe ornamenten vanwege tufsteenachtig materiaal, zeer gevoelig voor atmosferische veranderingen.

Eind 1700 werd Siena getroffen door een hevige aardbeving, maar het paleis weerstond aardbevingen zeer goed: de grootste schade betrof de buitenmuur, die verzakkingen had geleden en die werd verholpen door het gebruik van ijzeren kettingen.

Tijdens de zogenaamde "Franse tijd" werden enkele consolidatiewerken uitgevoerd aan de buitenmuren; de decoratie van de plint van de sokkel en de ramen werd ook vernieuwd en de gevel met uitzicht op de Via del Capitano werd verfraaid.

De nieuwe Italiaanse staat wees het paleis toe voor de kantoren van de provincie en erkende het opnieuw de rol van zetel van de hoogste politieke autoriteit van de stad.

De overdracht naar het gebouw van de kantoren van de prefectuur heeft verdiend om opnieuw toe te schrijven aan het paleis die historische functie, uitgeoefend gedurende het Medici en Lotharingen tijdperk, als de zetel van de lokale vertegenwoordiger van de regering.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans