Cappella Palatina - Palermo

De kapel bevindt zich op de eerste verdieping van het Normandische paleis en werd gebouwd tussen 1130 en 1132 tijdens het bewind van Roger, als kapel van het Koninklijk Paleis.

In 1132 kreeg het de status van parochiekerk en werd het gewijd aan de heilige Petrus en Paulus, maar na verloop van tijd werd de dubbele toewijding vergeten en werd de parochie simpelweg Sint-Pieter genoemd. Maar het blijft een feit dat de rechterzijbeuk versierd is met episodes uit het leven van Sint-Paulus en de linkerzijbeuk met episodes uit het leven van Sint-Pieter.

Het is de geslaagde synthese van het streven van de Normandische koningen om de culturele wereld van de christelijke religie te herstellen en tegelijkertijd te putten uit de beproefde moslimwereld voor weelderige decoraties die de koninklijke macht waardig zijn. De kapel is volledig bedekt met een betoverende gouden mozaïekversiering van Byzantijnse ambachtslieden met religieuze iconografische thema's, met een majestueuze Christus Pantocrator omringd door engelen en aartsengelen in de koepel.

De kapel heeft drie schepen, gescheiden door tien zuilen, vijf aan elke kant, van Egyptisch graniet. De vloer is gemaakt van mozaïek volgens een ontwerp met gelijke en steeds herhaalde motieven. Bijzonder interessant en rijk is het mozaïek aan de voet van de koepel, waar een geometrisch ontwerp te zien is, duidelijk van Byzantijnse inspiratie. Het zeer rijke plafond is van stalactiet, met schilderingen in islamitische stijl: twee rijen grote kisten in de vorm van een achtpuntige ster, die een gelobde koepel met acht gebogen segmenten omsluiten; de ster heeft twee gezichten, het binnenste is versierd met geometrische decoraties, het buitenste met (kufische) karakters van het oude Arabische schrift.

Sinds 3 juli 2015 maakt de Cappella Palatina deel uit van het Werelderfgoed ( UNESCO ) in de " Arabisch-Normandische route van Palermo, Cefalù en Monreale ".

Willem Vandenameele