Villa Giulia - Palermo

Villa Giulia werd gebouwd in 1777. Het is de eerste openbare tuin in Italië.

Hij werd opgedragen aan de onderkoning Giulia D'Avalos, echtgenote van onderkoning Marcantonio Colonna di Stigliano. Hij werd aangelegd op de plek waar vroeger de vissers van het oude district Kalsa hun netten te drogen hingen en die later werd gekozen als executieplaats.

De lay-out van de tuin, met een duidelijke vierkante omtrek, volgens het ontwerp van Nicolò Palma, realiseert een Italiaans tuinschema met precieze geometrische regels: symmetrische lanen kruisen elkaar in twee hoofdrichtingen, orthogonaal en diagonaal, en vormen een tweede vierkant, diagonaal aan het eerste, en een cirkelvormig centraal vierkant; aan de tegenoverliggende uiteinden bevinden zich vier halfronde exedras.

Het ijzeren hek werd uitgevoerd in 1855. De ingang was richting de zee, waar het monumentale portaal is gebouwd in pompeuze klassieke stijl. Aan de buitenkant is het portaal versierd met de adelaar, het symbool van de stad, en aan de zijkant door twee hoge bases met leeuwen. Binnen is er een exedra  (halfronde nis) versierd met grote tufstenen vazen aan het begin van de lanen.

Vanaf hier begint de lange laan die, na de hele tuin te hebben doorkruist, uitkomt op het centrale plein en de overkant bereikt waar er nog een exedra is versierd met sculpturale groepen. Onder deze zijn de Overvloed en Glorie, aan de noordelijke en zuidelijke uiteinden van de exedra, een werk van Ignazio Marabitti uit 1763, bijzonder opmerkelijk.

In het midden van het exedra staat de fontein van de Genius van Palermo: de grote gekroonde Oude Man, symbool van de stad, is geplaatst op een klif met symbolische figuren van Sicilië en de Conca d'Oro; de beelden werden in 1778 in opdracht van Ignazio Marabitti gemaakt.

Op het centrale plein werden in 1866 vier paviljoens in neo-Pompeïsche stijl geplaatst, ontworpen door Giuseppe Damiani Almeyda. In het midden staat de fontein met de Atlas, gemaakt in 1780 door Ignazio Marabitti, met een marmeren dodecaëder die dienst doet als zonnewijzer, ontworpen door de wiskundige Lorenzo Feredici in 1784 en gerestaureerd in 1845.

Willem Vandenameele