Chiesa di Sant'Onofrio - Palermo

De kerk werd in de 18e eeuw gebouwd op de rechtervleugel van de oude kapel.

Twee kolommen met Corinthische kapitelen bakenen de ingang af. Boven lijken twee balkons met balustrade ronduit misplaatst. Boven de kroonlijst bevindt zich een fronton met een gebroken gevel en twee ramen met één lancet die als klokcellen worden gebruikt; een smeedijzeren kruis sluit de bovenkant.

Binnenin, aan het einde in het oudste gedeelte, bevindt zich het polychrome marmeren altaar en in de nis het simulacrum van Sint Onofrio. Het werd gemaakt in 1603 door een man uit Palermo wiens echte naam onbekend is en bekend staat als " de blinde man van Palermo", een beeldhouwer waarvan wordt aangenomen dat hij vanaf zijn geboorte blind was, en dit lijkt op zichzelf echt een wonder!

Van bijzonder belang is het altaarstuk achter het hoofdaltaar, het werk van Giuseppe Salerno, bekend als " de lamme man van Ganci ". Het werk, uitgevoerd in 1609, toont Sint Onofrio wanneer hij in zijn doodsdaad naakt naar de hemel opstijgt, bijgestaan ​​door Pafnunzio en een engelenkoor.

Het traditionele geloof dat aan Sint Onofrio het vermogen toekent om ongehuwde vrouwen te helpen een echtgenoot te vinden, is merkwaardig. Het was voldoende om op je knieën te gaan en negen opeenvolgende dagen het gebed tot Sint Onofrio te reciteren. Het was echter nodig om een ​​munt in een kier van de deur te steken. Als de munt vóór de negen dagen uit de gleuf viel, zou het pardon worden verleend, anders moest het wachten tot het volgende jaar.

Sint Onofrio wordt weergegeven met een werkelijk onaantrekkelijke iconografie: een heel magere oude man, met een droge en heel donkere huid en twee ogen verzonken in de oogkassen; het gezicht omlijst door heel lang wit golvend haar dat vermengt met een even lange baard die het naakte lichaam bedekt met bladeren bedekt; in zijn uitgestrekte handen houdt hij een omvangrijke rozenkrans.

Willem Vandenameele