Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug

De Utrechtse Heuvelrug is een stuwwal, die in de voorlaatste ijstijd (238- tot 126-duizend jaar geleden) gevormd is. In deze ijstijd, het Saalien, lag de landijskap vanuit Scandinavië tot op de heuvelrug. De dikke ijskap had enorme kracht om diepe holten uit te slijten (tot 100 meter diep). Het zand uit deze holten duwde de ijskap vervolgens voor zich uit. Op deze manier konden halverwege Nederland hoge ruggen ontstaan in het landschap. Toen het warmer werd, smolt de ijskap en zocht het water zijn weg door de zwakke plekken in de stuwwal. Het water sleet diepe dalen in de ondergrond uit en zo ontstonden de ijssmeltwaterdalen aan de zuidkant van de heuvelrug. Een mooi voorbeeld hiervan is de Darthuizerpoort ten noordwesten van Leersum.

De Utrechtse Heuvelrug kent een veelheid aan landschapsvormen, zoals fraaie bossen, heidevelden, vennen, stuifzanden en uiterwaarden. Het hoogste punt is de Amerongse Berg, 69,2 meter boven zeeniveau. In oktober 2003 heeft het officieel de status van Nationaal Park gekregen. In het Nationaal Park streven de eigenaren (Gemeenten, Staatsbosbeheer, Het Utrechts Landschap, Natuurmonumenten en een aantal particuliere eigenaren) naar bescherming en verbetering van natuur, recreatie en de cultuurhistorische waarden. Tot 2013 werd de noordgrens van het Nationaal Park gevormd door de A12. In dat jaar werd het uitgebreid tot aan de A28.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels