Grote of Sint-Michaëlskerk

De hallenkerk kwam in de 15de eeuw tot stand door de uitbreiding van een gotische kruiskerk, die op zijn beurt in de 13de eeuw een romaanse voorganger had vervangen. De drie beuken worden overdekt door houten tongewelven. De sacristie aan de zuidzijde van het koor dateert uit de 16e eeuw en wordt overdekt door ster- en netgewelven. De kerk is sinds 1572 of 1573 in protestantse handen.

De kerk heeft een 14de-eeuwse toren, de Stadstoren staat haaks op de kerk. De toren had oorspronkelijk een verdedigende functie. In de voet bevindt zich een noord-zuiddoorgang.

Het alleroudste bouwwerk in Oudewater dat rond 1300 gebouwd is. De toren is niet alleen als klokkentoren gebouwd, maar ook als vestingwerk. Daarom de zware muren. Wat betreft de vorm en de bouwstijl wijkt de toren sterk af van alle torens in de wijde omtrek. Het bijzondere is vooral de afdekking met een zadeldak, zoals verder alleen in Friesland te zien is. Uniek aan deze toren is dat de twee einden van de nok een wolfseind hebben, met aan beide zijden een weerhaan.

De grote luidklokken dateren uit 1500, 1507, 1511. In 1601 werd een carillon aangeschaft van klokkengieter Both en geplaatst in een speciaal aan de oostzijde gebouwde dakkapel. In 1950 werd een nieuw Eijsbouts-carillon geïnstalleerd. Het oude carillon hangt nu achterin de kerk.

In 1998 zijn 22 klokken vervangen door nieuwe klokken, die gegoten zijn door de firma John Taylor uit Loughborough (GB). Ook werd een nieuwe speeltafel geïnstalleerd, geschonken door de Stichting Mooymans-MARTENS. De klokken zijn vernoemd naar Oudewaterse historische figuren en naar alle 21 beiaardiers sinds 1601.

De toren is in 1963/1964 en daarna in 2006 gerestaureerd, beide keren onder leiding van Van Hoogevest Architecten in Amersfoort.

Tegenover de hoofdingang van de kerk is de stenen ‘bedelaarsbank’.

routeburo