Klopjes

De Klopjes
In de zestiende eeuw veranderde het religieuze karakter van katholiek Utrecht, wat altijd nauwe banden met Rome onderhield. De Reformatie zorgde ervoor dat in 1580 er een verbod kwam op de katholieke eredienst. De kerkgebouwen werden onteigend en de kloosters opgeheven. Als er ontdekt werd dat er toch missen werden gehouden, diende er een boete betaald te worden. De meeste boetes werden echter vooraf betaald en die betalingen kregen steeds meer de vorm van steekpenningen. Ondanks dit gedoogbeleid word er in 1533 toch een priester ter dood veroordeeld. 
Er ontstonden schuilkerken waar de Utrechtse katholieken terecht konden. Bij elkaar vormde ze namelijk nog 1/3 van de bevolking. Een belangrijke trekpleister was de katholieke zielenzorg die er prat op ging voor de armen en zieken te zorgen. Hiervoor waren de klopjes (lekenzusters) van groot belang. Zij namen het onderwijs, de ziekenverpleging en de armenzorg op zich. Deze vrouwen bewoonden de kleine huisjes in dit steegje. De naam “’t Klopje” van het rechterhuis herinnert hier nog aan.

SA