Armbrug

Er ligt hier al eeuwen een brug. Op de geschilderde plattegrond van Cornelis Anthonisz. uit 1538 is hier al een brug te zien. Ook stadsarchitect Daniël Stalpaert tekende hier een brug in op zijn kaart van 1649. Anders dan de Liesdelsluis is het geen welfbrug maar een geheel "open brug" op twee jukken/pijlers. Er lag hier in al die jaren eenzelfde soort brug. De moderne geschiedenis van de brug begint in 1832, als de gemeente Amsterdam een aanbesteding uitschijft voor het vernieuwen van de vaste houten brug met een beweegbaar middenstuk; die nieuwe brug kwam van de hand van Jan de Greef, architect en directeur van de Stads Werken en Gebouwen. In 1882 was de brug aan vervanging toe. Toen schreef de gemeente opnieuw een aanbesteding uit voor het "verbreeden van de vaste houten brug no. 208" en de levering van alle materialen. Een aannemer zag kans het werk voor 4100 gulden te klaren. Die brug lag er niet lang, op 22 maart 1906 volgde een nieuwe aanbesteding. De omschrijving was toen ook veel uitgebreider:
"Het leveren van ruim 24 ton ijzer, bestaande uit balkijzer, hoekijzer, T-ijzer, U-ijzer en plaatijzer voor het vernieuwen van de vaste brug no. 208". De aannemer kon het ontwerp inzien op het bureau van de Dienst der Publieke Werken, ontwerper van de brug. Niet veel later werd ook "Het sloopen van de vaste brug no. 208" aanbesteed. Een jaar later lag de brug er; het aantal jukken/pijlers was weer teruggebracht tot twee. De brug wist vervolgens lang uit het nieuws te blijven; in 1931 moesten nog wel het boven- en onderdek van de brug vernieuwd worden. Rond 1985 werd de brug in haar geheel vernieuwd. De ijzeren overspanning werd daarbij vervangen door beton, de X-vormige pijlers/jukken werden vervangen door een V-vorm.

routeburo