Rembrandtpark

Het Rembrandtpark in Amsterdam Nieuw-West is een stadspark gelegen ten westen van de grens van de stadsbebouwing van voor 1940 en vormt in wezen de grens tussen Amsterdam Oud-West en Amsterdam Nieuw-West.

Het park maakte al deel uit van het Algemeen Uitbreidingsplan van Cornelis van Eesteren uit 1929 en 1935 . Van Eesteren situeerde het park tussen wat later de Westlandgracht en de Jan Evertsenstraat zou worden. De Postjesweg sneed daarbij het park al doormidden. Het park zou een grootte krijgen van 50 hectare. Tot in de jaren vijftig lag hier echter het tuinbouwgebied van de Sloterpolder. Na verplaatsing van de groentetuinders naar de Louwesweg en omgeving werd het terrein tot park ingericht. Het toekomstige park werd in 1958 vernoemd naar de beroemde schilder Rembrandt van Rijn. Het was bedoeld om de bewoners van Oud West enige mate van parkgroen te geven in de dicht bebouwde gebieden. Het kreeg een zusje in het Flevopark in Amsterdam-Oost. Het park zou een groene bufferzone tussen de gesloten bebouwing van de vooroorlogse stad en de open bebouwingsstructuur van de Westelijke Tuinsteden moeten vormen. Bij het verder ontwerpen ging men uit van een Ringweg-West die op maaiveldniveau lag. In 1966 werd echter besloten dat dat onderdeel van de Rijksweg 10 op een dijklichaam zou komen te liggen; het zorgde ervoor dat het Rembrandtpark gevoelsmatig meer bij Oud-West dan bij Nieuw-West kwam te horen. Op een ontwerptekening uit 1955 van Overtoomse Veld was de inrichting van de nieuwe woonbuurt al ingetekend, maar wat er met het park moest gebeuren is nog geheel blank gehouden.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels • Frans