Politiebureau en Slatuinen

De Slatuinen zijn een echo van de de tijd dat dit nog een tuindersgebied was. De Baarsjes was toen een buurtschap van enkele tientallen gezinnen. Het behoorde tot de gemeente Sloten, waarvan de dorpskern 7 kilometer verderop lag. In 1922 werden deze contreien geannexeerd door Amsterdam en begon de grootschalige bebouwing volgens Plan West. Deze stadsuitbreiding loopt van het Surinameplein tot de Jan van Galenstraat en wordt in het westen begrensd door het Rembrandtpark. Hendrik Berlage leverde een belangrijk aandeel met het ontwerp voor het Mercatorplein. Tal van Amsterdamse School architecten ontwierpen gesloten bouwblokken.

Op de hoek Baarsjesweg / Slatuinen staat een gebouw dat er net even anders uitziet: met een grote houten poort, een raamindeling met kleine ruitjes, luiken, stukjes ‘spek’ van natuursteen tussen het baksteen, trapgeveltjes, kortom een leuk ding. Vroeger was dit een politiepost en brandspuithuisje.

In de Slatuinen zijn de vervallen loodsen en arbeidershuisjes gesloopt. De laagbouwwoningen van architecte Marlies Rohmer zijn in balans met de kleinschaligheid van de buurt, de behoefte aan ruimere woningen en een speciale vormgeving.

Voor de liefhebber is er even rechts in de Slatuinen een natuurtuin, waar het aangenaam verpozen is.

Wanderingen