Kasteel Vredelant en groepsschuilplaats

Water wordt al eeuwenlang gebruikt als verdedigingsmiddel. Zo werden middeleeuwse kastelen omgeven door een slotgracht, zodat zij alleen nog toegankelijk waren via een gemakkelijk te verdedigen (ophaal)brug. Bij de latere forten in de Hollandse Waterlinie werd hetzelfde principe toegepast: zij zijn allemaal omgeven door een fortgracht.

Op dit weiland stond Kasteel Vredelant, een van de twintig kastelen die in de 13de eeuw bij de Vecht werden gebouwd in de strijd tussen de bisschop van Utrecht en de graven van Holland. De slotgracht werd in de 16de eeuw gedempt bij de sloop van het kasteel, maar is vanuit de lucht nog zichtbaar in het gras.

Links achterin het weiland staat een groepsschuilplaats type P, vanwege de vorm ook wel piramide genoemd. Net als de andere groepsschuilplaatsen van dit type langs de route is deze in de mobilisatieperiode 1939-1940 gebouwd van zwaar gewapend beton en op zware en lange funderingspalen. Zij stonden bij loopgraven om soldaten bij beschietingen beschutting te bieden.

In de volksmond worden deze betonnen schuilplaatsen vaak bunkers genoemd, maar dat klopt niet. Zijn ze door de Duitsers gebouwd dan zijn het bunkers, zijn ze door de Nederlanders gebouwd, dan heten ze groepsschuilplaatsen.

Net als de forten zijn alle groepsschuilplaatsen Rijksmonumenten en dus beschermd erfgoed.  

Route: Vervolg de Kleizuwe.

ZichtopdeVechtstreek