Lambertuskerk Arum

De Lambertuskerk is genoemd naar de in het jaar 636 geboren Lambertus, zoon van zeer godsdienstige, adellijke ouders. Lambertus werd op latere leeftijd toevertrouwd aan zijn neef Theodardus, bisschop van Maastricht. Hij werd diens opvolger nadat deze werd vermoord. Lambertus zag het als zijn grootste taak mensen te bekeren tot het christelijk geloof. Hoewel hij hierin erg succesvol was, was hij niet overal even geliefd, omdat hij de afgodsbeelden en heiligdommen van de plaatselijke bevolking liet vernietigen. Door zijn bekeringsactiviteiten zijn er veel kerken naar hem genoemd.

De bouw van veel van onze kerken is in de middeleeuwen gefinancierd door de Paulus Abdij van Utrecht. Een bijzonder verhaal. Het begint met het idee van de bisschop van Utrecht om in 1039 het Pinksterfeest op grootse wijze te vieren. Hij nodigt onder meer de in Nederland verblijvende Duitse Keizer Koenraad II uit voor het feest. Op het hoogtepunt van het viering valt Koenraad II dood op de grond. Een abt van de Paulus Abdij zorgt ervoor dat de dode keizer, op een zeilschip, een waardige terugtocht naar Duitsland krijgt. Een tocht met grote pracht en praal. De opvolger van Koenraad II, Hendrik de Vrome, is hier uiterst tevreden over. Hij schenkt de Paulus Abdij een groot gebied in de voormalige Marneslenk. Hier mogen zes nieuwe kerken worden gebouwd in respectievelijk Arum (het decanaat), Witmarsum, Pingjum, Kimswerd, Achlum en Lollum.

Stichting Gouden Land