De zeemeermin die liever riviermeermin wilde zijn

Er was eens, lang geleden, een avontuurlijke zeemeermin. Ze hing wat rond bij de vissen en de krabben, maar verder verveelde ze zich. Op een dag sprak een paling haar aan. ‘Zeg zeemeermin, waarom kijk jij zo sip?’ ‘Ach,’ antwoordde de zeemeermin, ‘ik wil zo graag op avontuur. Hier in de zee is het of heel saai of heel gevaarlijk.’ ‘Ik snap het,’ zei de paling met een frons op zijn gezicht. ‘Waarom ga je niet naar een rivier?’ De zeemeermin keek hem niet-begrijpend aan. ‘Een rivier, wat is dat?’ De paling legde uit wat een rivier was en zei dat ze daar andere dingen zou vinden dan in zee.

De zeemeermin volgde het advies van de paling op. Ze zwom en zwom, tot ze midden in Haarlem in het Spaarne terechtkwam. Ze stak even haar hoofd boven water en keek naar de grote oude gebouwen en bruggen met letters erop. Onder water zag ze oude fietsen, flessen en zelfs delen van auto’s.

De zeemeermin, die nu riviermeermin was, gooide alles wat in de rivier lag en niet zwom op de kade. In een mum van tijd veranderde de kade in een vuilnisbelt. De Haarlemmers vonden dat maar onhandig en gooiden de troep weer terug in de rivier. De riviermeermin slalomde tussen de zinkende fietsen en ander afval door. ‘Waarom ruimen de mensen hun troep niet op?’ vroeg ze zich af. Vastberaden bleef ze het afval uit het Spaarne gooien.

Op een dag wandelde er een archeoloog over de kade. Ze keek afkeurend naar de berg troep, totdat haar oog ineens op iets bijzonders viel. Het was een aardewerken scherf, versierd met geschilderde bloemen. De archeoloog deed een dansje. Dit was het missende deel van een beroemde pot uit de Middeleeuwen! Voortaan gooiden de Haarlemmers hun troep niet meer terug in het Spaarne. En de riviermeermin? Die ging op zoek naar nog meer schatten onder water. Wie weet zie je er ooit een op de kade liggen.

Haarlem Marketing