Sint Pietersberg (15 km)

Rondwandeling vanaf station Maastricht over de Sint Pietersberg en door de groeve.

Met z n 2en vertrokken om ongeveer 11 uur vanaf station Maastricht, na overtollig gewicht achtergelaten te hebben bij het hotel ertegenover. (Voor wie niet tegenover het station logeert zijn er kluisjes op het station om extra bagage achter te laten.) Twee personen is een beetje weinig voor zo n mooie wandeling, ik verbaas me ook dat er niet meer deelnemers waren. (Misschien volgende keer nog later beginnen, ook omdat de wandeling niet heel erg lang is.)
Van het station gaat de wandeling over de Sint Servaasbrug en door een stukje oude stad, langs de Onze Lieve Vrouwebasiliek en de Bisschopsmolen. En iets verder langs het Lang Grachtje met een stuk stadsmuur met een uitstalling van bloeiende typische muurplanten, waaronder de geel oranje muurbloem. Eigenlijk was het niet de bedoeling hierlangs te lopen en wilde ik de andere kant langs door de Helpoort. Maar ik heb vaak wat moeite om door een stad te navigeren. En bovendien was het Lang Grachtje te mooi om te negeren. Dus is dit eigenlijk wel een logische weg. De Helpoort en de Onzelievevrouwewal kun je dan bewaren voor de terugweg.
Via de Luikerweg (voormalige Keltische weg)kom je bij de Pietersberg, een andere weg is er niet. En er staan wat interessante mooie huizen langs. Over een pad loop je om het Fort Sint Pieter heen. Langs het pad meteen aardig wat bloeiende planten. Bovenop is het tamelijk vlak. Het mooist is langs de rechter westelijke rand te lopen met uitzicht op het Jekerdal. Bloeiende meidoorn en brem. Bovenaan de groeve is een mooi uitkijkpunt, Kiekoet, over de diepte van de oehoevallei (met een verrekijker kun je ze misschien zien.)
Omdat de doorgang door de groeve op het ogenblik niet mogelijk was besloten we om de wandelroute te veranderen en eerst van deze kant de groeve in te gaan en daarna verder eromheen te lopen. Het uitzicht boven de groeve is in ieder geval erg de moeite waard. Ook stond er prachtig bloeiende akelei bij het uitzichtpunt. Uiteindelijk ben ik alleen afgedaald om beneden rond te kijken. Het is er nu nog erg kaal, en het heeft nog wat tijd nodig om zich te ontwikkelen. Wel stond er nogal wat rozetsteenkers, dat nieuw voor me was.
Terug boven zijn we verder om de berg en groeve heengelopen aan de westelijke kant. Over een smal paadje links van de brede weg dat uitkwam op een lastig trapje weer naar beneden. Door weilandjes op de berghelling kwamen we bij de Duivelsgrot en het Popelmondedal, waar later in het jaar bijzonder kalkweidevegetatie kan bloeien zoals geel zonneroosje. Daar was nog niet veel van te zien. We waren kennelijk nog een beetje vroeg. In tussen was het ook nogal afgekoeld en de eerste regendruppels dienden zich aan. In ieder geval is dit een mooi stukje van de wandeling.
We liepen nog een stukje verder langs de bovenkant van de berg om daarna af te dalen naar de groeve. Daar maakten we een stop bij Chalet D n Observant waar we iets aten en dronken (mooi op de goede plek van de wandeling, voor we terug gingen lopen), met uitzicht over de groeve. Het begon nu echt wat te regen. De bedoeling was geweest om van hier de groeve door te steken naar den trap aan de andere kant en daar verder te lopen. Omdat dat niet mogelijk was moesten we een stukje om, langs de Maas. Eigenlijk ook een stukje om niet te missen, met de bloeiende oever met o.a. gele Maasraket, die eigenlijk alleen hier langs de Maas voorkomt en met witte pijlkruidkers en kleine pimpernel. (Het is mogelijk om groeve en Maas te combineren door heen en weer door de groeve te lopen en dan verder te gaan langs de rivier (dat betekent een extra km.)
Bij Salvante ga je weer omhoog via een haakspeldweg naar een uitspanning met stukken van een oud klooster en een wijngaard. We zijn wat te ver doorgelopen omhoog het bos is (er zijn daar zinkholen: ingestorte kuilen van door water ge-erodeerd krijt), wat niet de bedoeling was, maar wel mooi. Langs de flank van de berg gaat de wandeling terug richting Maastricht met mooie uitzichten in een halfopen landschap. Ondertussen begon het echt te regen, hoewel niet aan een stuk en ook niet keihard. Door een randje van Maastricht zoek je je weg omlaag naar de Maas. Dat liep niet helemaal zoals gepland, maar kon ook niet echt misgaan.
Langs de Maas zie je aan de overkant het Gouvernementsgebouw (provinciehuis), loop je onder de autoweg door, kijk je uit op het Bonnefantenmuseum en loop je door het stadspark langs een rondeel en een stuk 15e eeuwse stadsmuur en tenslotte langs de Helpoort en Onzelievevrouwewal en de bijzondere achterkant van de Onze Lieve Vrouwebasiliek. Terug naar de Sint Servaasbrug met linksaf de stad en rechtsaf het station. Ik vind het zelf een mooie wandeling met een aantal verschillende mogelijkheden. Het weer viel eigenlijk ook wel mee, het begin was erg mooi, de regen viel ook wel mee. En met z n twee-en was het een best prettige en ontspannen wandeling. Ik ga de wandeling zeker nog eens doen, met meer mensen dan. (Link naar een fotoverslag met nog wat informatie: https://myalbum.com/album/ab4beFa4vnqP)