Geopad 087-de Thymse Berg

Het wandelgebied ligt direct ten noordwesten van Rhenen op een relatief smal maar markant deel van de Utrechtse Heuvelrug, dat als een banaan het meest zuidwestelijk deel van de Gelderse Vallei markeert. In het wandelgebied manifesteert deze stuwwal zich als een gelede plateauachtige rug waarvan de hoogste delen tot circa 47 meter boven N.A.P. reiken. Daarbij worden de culminaties van de rug van elkaar gescheiden door min of meer markante dwarslaagten, die smeltwater van het ijs vergrootte tot valleien.

1. Bij de bushalte gaan we de door landhuizen geflankeerde Platanenlaan in, waarvan wij even later de korte linkerzijtak nemen om rechts via het straatje De Kleine Kampen de stad Rhenen te kunnen verlaten. Aan het eind van de Kleine Kampen moet dan de weg Paardenveld worden gekruist. Aan de overzijde ervan gaat het geopad rechts een fietspad volgen. Het leidt ons naar een tot appartementen verbouwde voormalige watertoren. Erachter loodst een pad ons dan via een smalle bosstrook het buitengebied binnen. De bosstrook scheidde vroeger twee op verschillende niveaus gelegen complexen oud akkerland. De afgelopen decennia raakte ze echter deels geflankeerd door enkele nieuwe woonwijkjes.

2. Het enigszins bochtige bospad brengt ons naar een driesprong, waar we rechtsaf slaan. Het geopad scheidt dan een andere houtsingel van een bebouwing gespaard gebleven akker op de Vijverberg. Even voorbij het eind van de akker slaan we op een schuine T-kruising rechtsaf voor een ontmoeting met de Reumersweg die ons links naar het bos op de verdwenen Lijster Eng brengt. Even voor het bos zien we links het begin van een flauwbochtig smeltwaterdal, dat de zuidwestflank van de stuwwal geleed. Van dit dal zijn de bodem en een deel van de noordwestflank agrarisch cultuurland. De laagte kan daardoor over grote lengte worden overzien.

3. De Reumersweg brengt ons via de bossen op de Lijster Eng naar een plek waar allerlei oude zandwegen elkaar ontmoeten en ook een smalle verharde weg het wandelgebied doorsnijdt. Door de aanwezigheid van de imposante peervormige Leemkuil is de plek attractief voor de bosrecreanten. We steken nu de verharde weg over om rechts een bochtig pad te gaan volgen. Daardoor kunnen we ook een blik slaan in de Leemkuil. Even voorbij de diepe terreindepressie slaat het geopad linksaf. Een lang recht pad leidt ons dan door een bosgedeelte dat plaatselijk rijk is aan natuurlijk lijkende kleine kommen en troggen. Een deel van dit microreliëf ligt vlakbij de Leemkuil. Wie er een representatief beeld van wil krijgen doet er goed aan af en toe even een zijpad in te gaan. Dan zal onder meer ook blijken dat de peervormige Leemkuil is voorzien van een "steel". Het smalle deel van de kuil gaat namelijk over in een geul, die naar zijn uiteinde toe snel ondieper wordt.

4. Voorbij het bosgedeelte met veel microreliëf kruist het lange rechte pad een vallei, om aan de overzijde ervan een andere hoogte te gaan beklimmen. Ook die culminatie is rijk aan microreliëf. Om dit goed te kunnen zien is het echter nodig op de kruin ervan linksaf te slaan. Een vrij smal bospad brengt ons dan naar een wat gecultiveerde zone van het bos met een trimbaan, waar een deel van de kommetjes gemakkelijk is waar te nemen. Enkele bankjes zouden ons er kunnen verleiden even uit te rusten, wat zo halverwege de wandelroute ook verstandig lijkt. Aan het eind van de recreatiezone ontmoeten wij voor de tweede maal de verharde weg die het bos doorsnijdt. Ook nu is het de bedoeling dat wij hem kruisen. Aan de overzijde van de weg beginnen we aan onze terugtocht naar Rhenen.

5. De terugtocht begint met een afdaling naar een asymmetrisch dalletje, waarvan de noordelijke flanken het steilst zijn. In het dalletje gaan we op een scheve T-kruising linksaf, om kort daarna scherp rechtsaf te slaan. Vervolgens wordt het dalletje via het eerste zijpad links verlaten en als het ware de rug toegekeerd. Het geopad beklimt dan de westelijke flanken van de hoogte waarop we eerder de Leemkuil aantroffen. Door de aanwezigheid van een dichte onderbegroeiing is er niet zo veel van het reliëf te zien. Voorbij de tweede kruising wordt onze aandacht echter getrokken door een van de grafheuvels die in deze omgeving op de zuidwestflanken van de Utrechtse Heuvelrug zijn te vinden.

6. Zoveel mogelijk rechtdoor lopend bereiken we opnieuw een dalletje, aan de overzijde waarvan een steil hellinkje mogelijk het met plaggemest verrijkte cultuurland van de beboste Lijster Eng markeerde. In het dalletje komt ons geopad uit op een T-kruising, waar we linksaf slaan om vrijwel direct daarna de door smeltwater gevormde laagte te kunnen kruisen. De route beklimt daarna het herbeboste plateau van de Lijster Eng.

7. Bij de afdaling van het plateau gaat het bos over in het cultuurland op de noordwestflank van het dalletje waarmee we kort na het begin van onze wandeling kennismaakten. Het valt dan op, dat de oostelijke flanken van het dalletje veel steiler en met bos begroeid zijn.

8. Rechtdoor lopend zullen wij zo'n dalflank moeten beklimmen. Bovenaan de helling buigt ons geopad successievelijk naar rechts en naar links. Onze ambiance is dan weer de bossingel, waar we het buitengebied inliepen. We belopen er nu echter een grotendeels rechte zandweg. Daarbij is rechts iets te zien van de woonwijk die op de zuidwestflank van de Utrechtse Heuvelrug werd gebouwd, terwijl de bossingel links blijkt te worden verlevendigd door allerlei microreliëf, dat zijn ontstaan waarschijnlijk (vooral) dankt aan kleinschalig grondverzet.

9. Aan het eind van de bossingel wacht ons een weerzien van de kruising met het Paardenveld, waar we rechts het rivierengebied in de diepte zien liggen. Na het oversteken van de weg leiden De Kleine Kampen en Platanenweg ons tenslotte naar de bushalte waarbij onze wandeling begon. Een klein deel van de route werd dus vice versa gelopen.