 |
Pytheas' keuzeGlobespot van de maand |
Opzet
Elke maand vragen we iemand om een moderne Pytheas te zijn en te vertellen over zijn/haar meest opvallende of geliefde plekje op deze aardbol, en waarom.
Globespot van de maand: Het dorpje Casso, Dolomieten, Italië
 |
De
Pytheas van de maand is Barbara Corona. Ze is geboren in
Italië maar toert als een ware Pytheas over de aardbol. Ze
verbleef als onderzoeker in Oostenrijk, werkte en woonde in Amsterdam,
nadien in San Francisco en dan in België Ze koos voor het plekje Casso in de Dolomieten als haar Pytheas spot. Nog meer specifiek, het huis 'La Mura'. En ze heeft een fantastische familielegende te vertellen... Lees hier verder waarom ze deze legendarische plaats koos... |
| De term La Mura betekent in een Italiaans dialect ‘De Muur’. In dit verhaal verwijst het naar de muur van een oude woonst in het kleine gehucht Casso (deel van Erto-Casso) in de Italiaanse Dolomieten. |  |
 |
Het
verhaal speelt zich af in een ver verleden, zoals elke goede legende. De weduwe, Deda Maria, gekend als 'Tante Maria' leefde in dit huis met haar twee kinderen. Op de nacht van 5 januari was ze bezig met wol te spinnen om sokken te maken. Maar toen kreeg ze bezoek... Voordat we verder gaan moet je weten dat het in de vallei niet toegelaten was om te werken of de avond van 5 januari, omdat dit 'La Sera della Legrosega' is, of de Avond van de Verschijning’. En het is deze avond dat de Duivel langs komt, gekleed als een oude vrouw… |
 |
Dada
Maria hoorde kloppen op de deur. Maria: Wie is daar? Bezoeker: Hallo Maria. Ik ben een vriend die op bezoek komt. Maria opend de deur en ziet een oud vrouwtje staan. Ze vraagt haar binnen en biedt haar een stoel aan om te rusten. Oude vrouw: Hoe komt het dat je aan het werken bent op de ‘Sera della Legrosega'? Maria: Ik weet het, ik weet het. Maar ik heb twee kleintjes om voor te zorgen en daarom moet ik ook 's nachts werken. Hou me gezelschap Comare (grootmoeder). Na een tijdje laat Maria toevallig een wollen bol vallen. Bij het oprapen van de bol zag ze dat onder de rok van de oude vrouw geen voeten staken, maar poten van een geit of bok. Maria begon schrik te krijgen. Dit was geen oude vrouw maar de 'Legrosega', een duivel in eigen persoon! In haar eigen huis! |
| Maria: Comare!
Ik ben wat dorstig/ Kan je me wat water halen aan de bron? Hier heb je
twee emmers.. Oude vrouw: Zeker. Ik ben zo terug. Nadat de 'Legrosega' het huis uit is sluit Maria de deuren en rent naar boven naar de kamer van haar kinderen. Ze kruipt samen in hun bed en start te bidden. De 'Legrosega"' is ondertussen aan de bron en vult de emmers en wandelt terug naar het huis, maar ze moet een aantal keer terug keren omdat de emmers lek zijn. Wanneer ze beseft dat Maria haar bewust lekke emmers gegeven heeft, wordt ze razend en laat de emmers vallen. Ze rent naar het huis maar loopt tegen de gesloten deur aan. In woede begint ze aan de muren van het huis te schudden met de woorden: Legrosega: MARIA! Zeg dank in uw gebeden dat je tussen jouw engelen zit want anders zou ik je tot kleine stuken hakken. En ze duwde verder tegen de muren. Sinds dat moment zijn de muren van La Mura niet meer recht maar golvend. Vandaag bestaat La Mura nog steeds, waar je de golvende muren kan gaan bekijken. En de angstige legende is een symbool van het dorp Casso. La Mura staat leeg, maar niet voor lang meer. Tegen December 2008 wordt het een B&B waar je kan overnachten in de kamer waar eens de Legorsega kwam... |
Bekijk de route gekoppeld aan dit verhaal