Douai - Dowaai

In de 16e eeuw was Dowaai een van de belangrijkste steden in de Nederlanden. In 1667 werd ze ingenomen door Frankrijk en in de 19e eeuw verloor ze aan betekenis ten voordele van het nabije Rijsel.

Douai werd voor het eerst vermeld in 930, als Duacum. Al omstreeks 950 lag er een grafelijke burcht. In deze tijd kwam het stadje te liggen aan de Skarpe, dankzij de verbinding van de Atrechter en de Dowaaise Skarpe. Dit vergrootte het debiet van de Dowaaise Skarpe enorm en dus werd Dowaai beter bereikbaar per boot, wat de economie bevorderde.

Dowaai werd tevens hoofdplaats van een der drie kasselrijen in Rijsels-Vlaanderen. Hoewel deze streek in de 12e eeuw Franstalig was, waren de inwoners Vlaamsgezind; in de aanloop van de Guldensporenslag van 1302 riep men er "Tos Flamens, tos Flamens estons! Par Dieu, Fouquart, por nient en parleis, car tos summes et serons Flamens!" ("Wij zijn allen Vlamingen, Fouquaert, en wij zullen Vlamingen blijven ongeacht welke taal we spreken!")

De oude gebouwen in het centrum (belfort van Dowaai, kerken, herenhuizen) staan in contrast met arbeiderswijken. In het Musée de la Chartreuse wordt het Jacobus en Stefanusaltaarstuk bewaard, een groot veelluik dat Jan van Scorel in 1540 schilderde in opdracht van de abdij van Masenne.

De stad ligt o.a. aan de snelweg Lens-Valenciennes en de waterweg Duinkerke-Schelde. De rivier de Scarpe stroomt door de stad.

Bron: Wikipedia

Dirk Vervaet