Challes: pittoreske huizen, een pomp en een verdwenen zwaan

Challes is een gehucht van Stavelot en dat reeds voor de fusies van 1977 deel uitmaakte van de stad. Het ligt op een hoogte van zo’n 280-300 meter niet ver van de samenvloeiing van Amblève en Eau Rouge.

Niet ver van die samenvloeiing zien we wat ooit een prachtige, witte herenhoeve is geweest. De kern van het gehucht bestaat uit enkele kleine gegroepeerde huizen me een typische landelijke architectuur uit het verleden. De gebouwen zijn opgetrokken in breuksteen of in vakwerk. Het dak wordt bedekt met cherbins, grote leien met gedeeltelijk afgeronde contouren. Leisteen is trouwens een materiaal dat typisch voor de streek.

Neem gerust de tijd om het vakwerk te bekijken. Een Franse technische term voor vakwerk is pan-de-bois of colombages. De wijze waarop de houten balken in het muurvlak worden samengebracht, kan verschillende vormen aannemen zoals een opstaand evenwijdig rooster, Andreaskruisen of, zoals hier het geval is, een rechthoekig raster. De vlakken tussen de houten balken kunnen opgevuld worden met baksteen, gips of een gevlochten vitswerk van takken en leem. In dat geval wordt de muur vaak bestreken met een witte kalklaag. Kijk ook naar de blochets. Dat zijn korte stukken vakwerk die in een hoek tussen twee horizontale balken zijn geplaatst en de functie van steunen hebben.

Voor het huis aan de wegsplitsing staat een kleine gietijzeren pomp van een model dat je nog overal in de stad Stavelot en haar omgeving kan ontdekken. Deze pompen dateren van het einde van de 19de eeuw, na een periode van cholera-epidemies, toen de gemeentebesturen de wetenschap volgden en overal drinkbaar water installeerden. Bronnen met drinkbaar water waren er genoeg in de streek. Tot vandaag geeft de pomp fris water, via een modern kraantje weliswaar. De oude kalkstenen trog die doorgaans bij zo’n pomp hoort en waar de was werd gedaan, is verdwenen.Vlakbij staat een typisch Ardeens houten kruis. Het afdakje van twee schuine latten en een stevige rug beschermen de gietijzeren Christus tegen weer en wind.Misschien zie je een eenzame zwaan op de weilanden? Enkele jaren geleden verdween partner Sylvie. Een oproep had geen resultaat.

De site werd in 1981 als monument geklasseerd. Dat de bewoners fier zijn op hun plaats merk je aan de stele, een rotsblok in kwartsiet, waarop een ingekaderde tekening van het gehucht prijkt. Van hieruit is het prachtig wandelen langs de Amblève.

Reacties Statistieken

| | Publiek