Vlezenbeek

Vlezenbeek is gekend voor zijn perenteelt. Maar wist je dat er een perenvariëteit met de naam Vlezenbeek bestaat. In de 19de eeuw verscheen voor het eerst deze variëteit 'Vlezenbeek' in de catalogus van professor Jean-Baptiste Van Mons Van Mons. Hij vond deze peer als zaailing in de boomgaarden van Robijns rond Inkendaal en kreeg de naam 'Vlezenbeek'. Jean-Baptiste Van Mons Van Mons verstuurde variëteiten naar vrienden en collega's over de hele wereld. Zo is de peer Vlezenbeek in Amerika (Massachusetts) terecht gekomen maar ook in Edinburgh, Londen, Lyon en Berlijn. In Londen viel ze rond 1820 in de fruitcollectie van de gereputeerde Royal Horticultural Society op door haar uitzonderlijke smaakkwaliteiten. Gezien Van Mons ze opgestuurd had zonder naam heeft de secretaris Joseph Sabine van de Royal Horticultural Society ze genoemd naar de toenmalige voorzitter Thompson en kreeg zo onterecht de naam 'Thompsons Pear'. Gelukkig bleef het synoniem "Vlesembeek" de perennaam altijd vergezellen in de beschrijvingen.

Tijdens een BBC reportage over de Museumtuin van Gaasbeek zagen de verantwoordelijken van Wisley Gardens het gemeentebord Vlezenbeek staan en legden de link met de peer die zij in hun tuinen hadden. En zo kwam die terug naar de streek. In de museumtuin hangen er nu al enkele peren aan de leivormen. De smaak van de Vlezenbeek-peren kan ongetwijfeld wedijveren met de bekende soorten als Conference, Durondeau en Doyenné.

Intussen werd de Vlezenbeek peer aangeplant op domein 'Groenenberg' en is de peer dus terug thuis. De boom heeft ook een plaats gekregen in de Museumtuin.

Dromos