Minarete de la Mezquita de Ibn Adabbas - Sevilla

De moskee van Ibn Adabbas was de eerste aljama moskee die Sevilla had. Die stond in de huidige kerk van El Salvador.

Vermoedelijk werd daar voor het eerst een christelijke basiliek gevonden, die eerder een Romeins burgerlijk gebouw was geweest, dat na de keizertijd in een kerk werd veranderd.

Het was Amir Abd al-Rahman II die in het jaar 829 opdracht gaf tot de bouw van de moskee en Umar Ibn Adabbas aanstelde als directeur, vandaar de naam van de moskee. Deze moskee was de Grote Moskee van Isbiliya tot de 12e eeuw, toen de stad, onder de heerschappij van de Almohaden, de hoofdstad werd en de noodzaak ontstond om een nieuwe te bouwen, die nu de kathedraal van Sevilla is, waardoor het een kleine moskee bleef. De overblijfselen die tot ons zijn gekomen, die ook het enige archeologische bewijs zijn van de religieuze architectuur van deze vroege moslimperiode in de stad, zijn beperkt tot enkele delen van de sahn, of met andere woorden, de binnenplaats voor de wassingen, en ook het onderste deel van de klokkentoren van de kerk, die ooit de minaret was.

Toen Sevilla eenmaal veroverd was, werd het gewijd als een christelijke collegiale kerk, waarbij de oorspronkelijke constructie behouden bleef. Na een aardbeving in de 14e eeuw en de daaropvolgende restauratie begon de vorm te vervormen, totdat de tempel in 1671 werd afgebroken om de huidige kerk van El Salvador te bouwen.

Wat bewaard is gebleven uit die tijd is het onderste deel van de minaret, met een vierkante plattegrond van 6 meter aan elke kant, met gladde muren van grote zandstenen balken en de karakteristieke hoefijzerboog.

Volgens de legende is deze minaret vervloekt, omdat de moslims bij de bouw stenen gebruikten van het graf van San Isidoro, waarmee ze de rustplaats van de bisschop van de stad Sevilla ontheiligden. Als wraak sloeg de bisschop de muezzins dood die de toren beklommen om op te roepen tot gebed.

De tweede afbeelding probeert na te bootsen hoe de eerste Grote Moskee van Sevilla eruit zou hebben gezien:

willem vandenameele