klooster van Santa Clara de Asís - La Laguna

Het klooster van Santa Clara was het eerste vrouwenklooster dat op de Canarische Eilanden en werd gesticht met nonnen uit Sanlúcar de Barrameda.

Tussen 1547 en 1577 vestigden de nonnen zich in het nabijgelegen franciscanenklooster van San Miguel de las Victorias, maar in 1575 werd Olalla Fonte del Castillo weldoener van de orde omdat hij die wilde dat drie van zijn dochters tot de Orde zouden toetreden, en hij nam het op zich om een klooster en kerk voor de Clarissen te bouwen. Op 21 december 1577 namen ze bezit van het klooster.

Een brand in 1697 verwoestte een groot deel van het gebouw, dat werd herbouwd en in 1700 werd geopend voor de eredienst. Het kloostergebouw in zijn huidige vorm dateert dus uit de 18e eeuw. Het heeft twee grote binnenplaatsen volgens de karakteristieke typologie van de kloostergangen van de Canarische Eilanden, gebaseerd op houten galerijen. Er is ook een derde open ruimte, smal en aan de achterkant, die dezelfde kenmerken heeft als de vorige. 

Opmerkelijk aan de buitenkant is het glasraam of belvedère in Mudejar-stijl, dat dateert uit 1717. De kerk heeft één schip met een rechthoekig presbyterium dat toegankelijk is via een halfronde boog. Van bijzonder artistiek belang is het dak van de hoofdkapel, een achthoekig raamwerk van Mudejar-invloeden. In de kantelen bevindt zich een reliëf van verguld houtsnijwerk uit het eerste kwart van de 18e eeuw, waarop de heilige Franciscus en de heilige Clara zijn afgebeeld.

Na de restauratie uitgevoerd door de overheid en de gemeenschap zelf, heeft een belangrijk deel van het klooster sinds 2013 dienst gedaan als hoofdkwartier van het Santa Clara de Asís Museum.

Willem Vandenameele