Eglise Saint-Martin - Crupet

De Sint-Martinuskerk is stevig geplaatst op een noordelijke kant aan de grens van een scheur in de helling.

Ze overziet het middeleeuwse kasteel en grenst aan de linkerkant in het oosten tegenaan de verrassende grot Sint-Antonius. Het gebouw is geklasseerd sinds 1936. De oudst bewaarde vestingen zijn de toren en enkele overblijfselen van het schip uit de Romaanse tijd. De toren valt op door zijn slanke maar stevige verhoudingen en zijn materialen: de blokstenen van kalksteen vermengd met zandsteen op de het onderste niveau steken goed af tegen de goudkleurige tint van de klokkentoren.

De vijf originele schietgaten die in het midden van elke vrije zijde staan zijn bijna allemaal dichtgemaakt. De Romaanse toren is op plan een zuiver vierkant met 5,70m zijde. De toren telde een verdieping minder dan vandaag, hij had een hoogte van ongeveer 12,50m en leek veel robuuster. In het portaal ziet u op de muren de grafstenen van de kasteelheren van Crupet en de vloertegels bestaan uit andere grafstenen. Het is misschien spijtig dat ze verslijten door de voetstappen maar sinds de middeleeuwen is dat hun lot.

Op het kerkhof achter de kerk ziet u het oudste kruis, het dateert uit de 17e eeuw. Op het eerste niveau van het zuidelijke deel geeft de plaats van de monumenten duidelijk de grens van het kerkhof aan

Willem Vandenameele