Westminster Abbey

Mathilde van Vlaanderen werd op 11 mei 1068 tot koningin van Engeland gekroond en gezalfd in de abdijkerk van Westminster, de huidige Westminster Abbey in Londen.

Mathilde van Vlaanderen is de stammoeder van de Normandische en latere Plantagenet-dynastie in Engeland, en dus de voorouder van vrijwel alle latere Engelse koningen en koninginnen.

De kroning vond plaats in de abdijkerk van Westminster, die sinds de kroning van Eduard de Belijder in 1043 het vaste kroningskerk was geworden voor de Engelse koningen. Het was het belangrijkste religieuze en bestuurlijke centrum van het koninkrijk, en dus de logische plek voor een formele koninklijke kroning

Mathilde werd er gekroond tijdens het Pinksterfeest (Pentecost) van 1068, bijna twee jaar na de verovering van Engeland door haar man Willem de Veroveraar.

De ceremonie werd geleid door aartsbisschop Ealdred van York (de belangrijkste geestelijke in Engeland na de Normandische verovering) .

Mathilde werd niet alleen gekroond met een kroon, maar ook gezalfd en kreeg de koninklijke attributen: een scepter en een kroningsring

Voor het eerst in de Engelse geschiedenis werd bij zo’n kroning een speciale lofzang, de Laudes regiae, ingevoerd die de koningin prijst als door God geplaatst, delende in de koninklijke macht en zegende haar volk.

Dromos