Testerep

Testerep was een eiland dat tot de middeleeuwen voor de Belgische kust lag. Het was een met schorren begroeide landtong die door een grote geul werd gescheiden van de rest van de kustvlakte.Testerep ontstond tussen de vijfde en zesde eeuw voor de Belgische Noordzeekust tussen Nieuwpoort en Bredene, ten gevolge van de getijdenwerking. De landtong, in de volksmond ook wel Ter Streep genoemd, werd van het vasteland gescheiden door de Testerepvliet, een zuidelijk gelegen getijdengeul die bij vloed helemaal onder water stond. Deze oostelijke zijgeul van de IJzer stroomde noordoostwaarts naar het 'Brede Ee', een ide van de Noordzee ten westen van het huidige Bredene. Omdat Testerep in de daaropvolgende eeuwen regelmatig werd overstroomd was vaste bewoning op het eiland niet mogelijk. Pas nadat zich in de tiende eeuw een beschermende duinengordel had gevormd ontstonden op het eiland bescheiden nederzettingen van hoofdzakelijk vissers en schaapherders. Eerst ontstond Oostende in de jaren 990 op het oostelijke uiteinde van Testerep, daarna volgden nog Westende op het westelijke uiteinde en Middelkerke in het midden tussen beide gemeenten in. Later ontstonden nog andere kleinere vissersdorpjes op het eiland zoals Walraversijde, "Sancta Mariae Capella" en Lombardsijde. Het eiland was eigendom van de Vlaamse graaf die het aan de Sint-Pietersabdij in Gent had verpacht.

Plus d'informations

Réactions Statistiques

| | Publique | Allemand • Anglais • Catalan • Espagnol • Français