Monument Karel de Blauwer

Karel de Blauwer staat symbool voor alle blauwers (smokkelaars) die via dit beroep in de rand en niet zonder gevaar het dagelijks harde bestaan op het platteland probeerden draaglijk te maken.
Het verhaal...
Karel Velde, een eenvoudig vlasbewerker geboren in Haringe anno 1840,komt in aanraking met de blauwersstiel via zijn werkgever die de herberg annex winkel "In de Heibeke" uitbaat. Zijn vrouw is meid bij de boer van wie ze een eenvoudig huisje huren en het gezin telt 3 zonen en 3 dochters. Aanvankelijk smokkelt hij in groep maar gaat later voor eigen rekening werken met personeel en klimt maatschappelijk op tot een machtig en rijk man ; het gezin verhuist naar Roesbrugge waar mevrouw een stoffenzaak runt. Geld en machten richten zijn gezin echter ten onder : een zoon deserteert uit het leger na alle geld uit de lade te hebben gejat en de jongste dochter huwt veel te vroeg met een stadse heer.
Na (valse ? ) beschuldigingen van verraad tegenover één van zijn bendeleden, verklikt deze uit wraak de verdere smokkelplannen van Karel Velde aan 2 Franse douaniers..
Overmoedig en door iedereen in de steek gelaten wil Karel persoonlijk nog één grote slag slaan : op klaarlichte dag in volle galop met een wagen smokkelwaar door de douane rijden; maar ook dit plan wordt verraden en Karel belandt, zwaargewond door de omgekantelde kar, in de gevangenis van Duinkerke (F) waar hij sterft.
Het boek werd geschreven door Jules Leroy, geboren in Haringe (1858) die op jonge leeftijd verhuisde naar het grenscafé "De Hagedoorn" waar hij gedurfde en trieste smokkelavonturen hoorde.
De figuur is fictief en een soort prototype van blauwer waarbij allerhande smokkelverhalen in 1 figuur worden samengevat; het boek is realistisch geschreven : iedereen kent de plaatsen waar Karel en zijn bende opereerden.
In 1897 verscheen het verhaal als feuilleton in de "Gazette van Brugge", werd in 1899 voor het eerst als boek uitgegeven met hedrukken in 1901 en 1906, werd in "De Belgische Standaard" als feuilleton uitgegeven in 1917 en nog eens in boekvorm in 1922 met diverse herdrukken.
De pastoor van Haringe, pater Joris Declercq alias Djoos Utendoale herschreef het verhaal in 1976 onder de titel "Karel Velde".
Passend eert dan ook het Blauwersmonument van plaatselijk kunstenaar Rik Ryon sinds 1980 dit epos.

Reaktionen Statistiken

| | Öffentlich