<a href="http://www.wtc-de-eendracht.be/images/stories/ritten/rit_8.doc" target="_blank">Rit 8 : zat

Zoals we begonnen zijn, sluiten we ook af: 2 klimpartijen! We starten langzaam maar licht klimmend om vanaf km 15 steiler naar de top van de Vars te fietsen. We dalen daarna terug naar de beginhoogte, krijgen een tiental km respijt om aan km 58 de laatste klim van onze tour aan te vatten. De top van de Izoard ligt op km 75. Er rest ons dan nog 15 km bergaf naar Briançon.

Laatste “werkdag”! We verlaten Jausiers in noordelijke richting met de bekende D900. Na 7 km nemen we links de D902. Als je deze afslag mist, kom je na 17 km aan de Italiaanse grens terecht! Wij moeten dus eerst de Col de Vars over.

Col de Vars
Hoogte: 2108 m.. Hoogteverschil: 800 m.. Lengte: 15 km. Gemiddeld stijgingsprocent: 5,3 %. Steilste km: 10,5%.

Na een vlakke aanvangskilometer begint het wegdek onmerkbaar te stijgen. Ook hier is het weer genieten van de natuur “Pas de Reyssole”. Er volgt een lange tunnel en dan na 5 km begint het echte klimwerk. Na St.Paul-sur-Ubaye helt het 7%. We merken rechts de Colonnes Coiffées. Even gaat het makkelijker, maar vanaf Melezen zijn het toch weer een 4-tal zware kilometers (9 à 10 %) totdat plots de top in zicht is.

Er wacht ons een afdaling van 9,5 km naar Guillestre. Daar houden we rechts de D902 aan en fietsen we 17 km lang door de indrukwekkende kloof van de Combe du Queyras, die de smeltwaterrivier Le Guil volgt in het Parc régional du Queyras. Hier zou Hannibal met zijn olifanten de Alpen hebben overgestoken.
We houden dan de D902 aan die naar Briançon leidt.

Col d’Izoard
Hoogte: 2360 m.. Hoogteverschil: 1005 m.. Lengte: 15 km. Gemiddelde stijgingsprocent: 6,7%. Steilste km: 10%.
Deze col heeft een zeer eigenzinnig klimaat. Terwijl het beneden nog snikheet is, kan het boven sneeuwen, hagelen of onweren. Het is ook een gereputeerde col. Af en toe wordt de Tour de France er beslist. In 1949 betekende hij het einde voor Bartali. In 1975 moest Eddy Merckx er definitief buigen voor Thévenet (zie ook vorige ritbeschrijving). In 1986 (Lemond wint de Tour) moest Hinault lossen… in de afdaling! En in 1996 was deze col ook het begin van het einde voor Indurain.

Vanaf Guillestre fietsen we door de natuurpracht van de 17 kilometer lange kloof “Combe de Queyras”. Nauwelijks voelbaar gaat het hier de hele tijd “vals plat” omhoog. We nemen rechts de D902. Vanaf hier begint de eigenlijke klim. 7 kilometer lang rijden we door een weids dal langs het riviertje “Rivière”. Het voelt ongemakkelijk aan omdat men niet de indruk heeft dat het hier (onregelmatig) stijgt tussen de 4 en 7 %. Vaak is er nogal wind. Net na Brunissard zie je op een plek, tussen de bomen door, de weg langs de rots klimmen. Vanaf hier is het ook steevast 10 %. Op enkele kilometers voor de top passeer je onderaan een indrukwekkende woestenij van stenen en rotsen, de Casse Déserte. Kijk dus rechts omhoog! Links staat daar dan weer een gedenkplaatje aan Louison Bobet en Fausto Coppi. De laatste 1,5 km is weer 10 %. Op de top is er een “relais cyclotouristique” en een museum over de Tour de France. Voor ons zit hier het klimwerk erop en kan er hopelijk het glas geheven worden!

Na de top scheiden ons nog 15,5 km bergaf van onze eindbestemming Briançon (1321 m.). Briançon is de hoogst gelegen gemeente van Frankrijk en na Davos en Livigno de hoogst gelegen stad van Europa.