Sint-Willibrorduskerk

Neoromaanse kruisbasiliek, van 1870-1875, naar ontwerp van architect F. Stappers met recente vergroting van 1956-1957, naar ontwerp van F. en R. Vandendael. Plattegrond: vierkante westtoren, schip van twee traveeën, transeptarmen van twee traveeën, koor van een rechte travee met halfronde sluiting, halfronde kapel aan de zuidwestzijde van het schip. Bij de vergroting werd de as van de kerk verlegd: de noordelijke transeptarm werd verlengd, zodat er een nieuw schip van vijf traveeën en een koor van twee rechte traveeën met vlakke sluiting ontstond. De oude kerk doet thans dienst als rouwkapel. Bakstenen gebouw met verwerking van arduin en natuursteen. Toren van vier geledingen voorzien van steunberen met drie versnijdingen; ingesnoerde naaldspits (leien). Gevels geritmeerd door rondbooglisenen en boogfriezen. Rondboogvensters en -portaal. Zadeldaken (leien). Overwelving door middel van kruisgewelven; koepel over de kruising .

Onroerend Erfgoed Vlaanderen