Sint-Niklaaskerk

Slijpe vierde in 2012 het eind van tien jaar restauratiewerkzaamheden aan de kerk. In het dorp verwijzen nog verschillende gebouwen, waaronder ook de kerk, naar de aanwezigheid van de Tempeliers, een religieuze ridderorde die pelgrims naar het Heilige Land moest beschermen gedurende de Middeleeuwen.
De toren en het oostelijk deel van de neogotische kerk werden in 1822 in de as gelegd door een hevige brand. In 1896 werd de kerk vernieuwd en vergroot volgens een plan van architect J. Soete (Roeselare). Omdat de kerk ook in de Eerste Wereldoorlog grote schade opliep, waren in 1919 opnieuw uitgebreide herstellingswerken nodig. Architect T. Raison uit Brugge behield het uitzicht van de vooroorlogse hallenkerk. De kruisingstoren kreeg echter een scherpere naaldspits.
Rond de kerk bevindt zich een ommuurd kerkhof met enkele oude leilinden. De kapelletjes langs het toegangspad zijn gewijd aan het Heilige Hart en gedenken de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Tegen oostgevel staat een houten 18de-eeuws calvariekruis op een rotspartij onder een luifel.
Vlakbij de centrale koorgevel bevindt zich de grafsteen van Jan Janss(eune) (wellicht gestorven in 1549), lid van de Sint-Jansorde. Afgebeeld zijn onder meer zijn wapenschild en op de hoeken de uitgesleten symbolen van de evangelisten.
In het meubilair bevinden zich onder andere een marmeren doopvont (1651), een neogotische preekstoel uit (begin 20ste eeuw) en twee grafstenen (1534 en 1559). In de het zuidelijk transept staat een Lourdesgrot.
De monumentale muurschilderingen werden onlangs toegevoegd door de Brugse graficus Arno Brys om het Tempeliersverleden van Slijpe extra in de verf te zetten. We zien onder meer de Tempeliersorde en de Hospitaalridders.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans