Sint-Antonius Abtkerk

Deze kerk, nabij het station van Blankenberge, werd 660 jaar geleden gebouwd ter vervanging van de eerste kerk van de stad, gelegen binnen de verdwenen parochie Scarphout. Tijdens de winter van 1334-1335 liep de oude kerk zware schade op door aanhoudend noodweer. Er kwam een nieuw  kerkgebouw in 1335-1358, in vroeg-gotische stijl. Het was aanvankelijk dubbel zo groot als de huidige kerk. Een zuil buiten naast de toegangspoort vormde ooit het middelpunt van de kerk.
 In de tweede helft van de 16de eeuw werd de gotische kerk bestormd door de watergeuzen tijdens de Beeldenstorm en werd enige tijd gebruikt als een Calvinistisch gebedshuis. Wanneer de opstandelingen verdreven werden, bleef de kerk in ruïneuze staat achter. Gedurende heel de 17de eeuw werkte men aan de heropbouw en herinrichting in barokke stijl. Men besliste om de verwoeste westelijke helft van het gebouw te slopen.  Een deel van de inrichting werd bekostigd door de vissersnering. Een Blankenbergse schuit en het jaartal "1763" ingewerkt in het plafond van de rechterbeuk herinneren hieraan.
 Door het toeristisch succes van Blankenberge in de 19de eeuw steeg het aantal kerkbezoekers. In 1885 werd daarom een nieuwe kerk (Sint-Rochus) in het centrum van Blankenberge gebouwd en werd de Sint-Antoniuskerk gesloten. In 1906 werd ze heropend als bijkerk van de Sint-Rochuskerk. 
 U bezoekt vandaag een driebeukige kerk in rode baksteenbouw met vierkante westertoren. Wie de kerk in detail wenst te bezoeken, vindt achteraan in de kerk, in het folderrek, een boekje met de beschrijving van het hele interieur.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans