Ter Kamerenbos

Koning Leopold II wou naar het voorbeeld van het Bois de Boulogne in Parijs een park aanleggen waar Brusselse burgerij zich kon gaan ontspannen. Een goede plek daarvoor was het Ter Kamerenbos dat ooit bij het domein van de Abdij van Ter Kameren hoorde. Het park kon zo de overgang vormen tussen het Zoniënwoud en de pas aangelegde Louizalaan.Friedrich Eduard Keilig won de in 1857 uitgeschreven ontwerpwedstrijd voor de aanleg van het Ter Kamerenbos en begeleidde ook ter plekke de aanleg ervan tussen 1862 en 1865. Friedrich Eduard Keilig was een Duitse autodidactische landschapsarchitect die in 1853 in België terecht kwam tijdens een studiereis. Hij ging werken bij de beroemde Brusselse botanicus Jean Linden en vond zo zijn weg naar belangrijke opdrachtgevers. Keilig was een man die landschapsparken aanlegde volgens de Engelse school, die diametraal tegenover de rationalistische Franse school stond. Hij koos dus niet voor geometrische patronen, maar voor een ontwerp dat zogenaamd natuurlijk was. 'Zogenaamd' - omdat de slingerende weggetjes, de ingrepen die het reliëf moeten accentueren, de doorkijkjes en de waterpartijen uiteraard goed doordacht waren. Na het Ter Kamerenbos mocht Keilig ook het Park van Laken en het Antwerpse stadspark aanleggen.

Dromos